سلامت نیوز : قائممقام سازمان حفاظت محیط زیست دیروز در سخنرانی شان در همایش حامیان
زمین مواردی درباره تغییر اقلیم ایران و دلایل آن و دیگر مصایب و مشكلات
محیط زیست ایران و جهان گفتهاند كه حیرتانگیز است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ آقای علی محمد شاعری دیروز گفتهاند : «آمارها نشان میدهد 70 درصد تغییرات آب و هوایی دنیا مربوط به تولید و مصرف انرژیهای فسیلی است و این آمار در كشور ما به علت نفت خیز بودن به 77درصد میرسد... 10 درصد هم به فرآیند نادرست صنعتی بازگشته و باقی آن نیز به تغییر كاربری مداوم اراضی و كاهش سطح جنگلها مربوط میشود... آمارها نشان میدهد بارندگیهای كشور 10 درصد كاهش یافته كه این امر باعث افزایش دما به ویژه در اطراف آبهای مرزی ایران میشود...» درباره گفتههای ایشان این نكات شایان درنگ است.
1- اینكه آب و هوای ایران تغییر كرده بر مبنای كدام یافتههای مستند علمی بیان میشود؟ كدام روندهای معنادار آماری بیانگر تغییربرگشت ناپذیر آب و هوای ایران (و نه البته نوسانات دورهیی معمول آن) هستند؟
2- طبق كدام قاعده نفتخیز بودن یك كشور دلیل تغییر افزونتر اقلیم آن است؟ مصرف سوختهای فسیلی عامل تغییر اقلیم است یا تولید آن؟
3- اساسا مگر جریانات مسلط بر اقلیم ایران منشا داخلی دارند كه تغییر شرایط محیطی باعث تغییر اینقدر مشهود و برگشتناپذیر اقلیم كشور شود؟ موثرترین جریانات حاكم بر اقلیم ایران عبارتند از جریانات آزوری (اقیانوس اطلس و مدیترانه)، پرفشارهای سیبریایی، كم فشارهای جنب حاره و موسمیهای هند. شرایط محیطی داخل ایران البته میتوانند بر میكرواقلیم ایران اثر بگذارند اما تغییر اقلیم عمدتا موضوعی ماكرواقلیمی است و فقط تغییر شرایط جریانات فراقارهیی پیش گفته میتواند مستند مشهودی از تغییر اقلیم ایران را به جا بگذارد.
4- كاهش بارش چگونه باعث افزایش دما نه در مناطق خشك مركزی و بلكه در نقاط طبیعتا مرطوب (و غالبا رطوبتی در حد اشباع) ساحلی ایران شود؟
5- البته قهقرای محیطی ایران امری غیر قابل انكار است. اما نه دلایل و نه نتایج آن قطعا آنچه قائممقام دستگاه متولی محیط زیست كشور میگوید نیستند. آنچه وی میگوید البته بیانگر این است كه این قهقرا تداوم خواهد داشت. متاسفانه، همچنان شتابناك و فزاینده.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ آقای علی محمد شاعری دیروز گفتهاند : «آمارها نشان میدهد 70 درصد تغییرات آب و هوایی دنیا مربوط به تولید و مصرف انرژیهای فسیلی است و این آمار در كشور ما به علت نفت خیز بودن به 77درصد میرسد... 10 درصد هم به فرآیند نادرست صنعتی بازگشته و باقی آن نیز به تغییر كاربری مداوم اراضی و كاهش سطح جنگلها مربوط میشود... آمارها نشان میدهد بارندگیهای كشور 10 درصد كاهش یافته كه این امر باعث افزایش دما به ویژه در اطراف آبهای مرزی ایران میشود...» درباره گفتههای ایشان این نكات شایان درنگ است.
1- اینكه آب و هوای ایران تغییر كرده بر مبنای كدام یافتههای مستند علمی بیان میشود؟ كدام روندهای معنادار آماری بیانگر تغییربرگشت ناپذیر آب و هوای ایران (و نه البته نوسانات دورهیی معمول آن) هستند؟
2- طبق كدام قاعده نفتخیز بودن یك كشور دلیل تغییر افزونتر اقلیم آن است؟ مصرف سوختهای فسیلی عامل تغییر اقلیم است یا تولید آن؟
3- اساسا مگر جریانات مسلط بر اقلیم ایران منشا داخلی دارند كه تغییر شرایط محیطی باعث تغییر اینقدر مشهود و برگشتناپذیر اقلیم كشور شود؟ موثرترین جریانات حاكم بر اقلیم ایران عبارتند از جریانات آزوری (اقیانوس اطلس و مدیترانه)، پرفشارهای سیبریایی، كم فشارهای جنب حاره و موسمیهای هند. شرایط محیطی داخل ایران البته میتوانند بر میكرواقلیم ایران اثر بگذارند اما تغییر اقلیم عمدتا موضوعی ماكرواقلیمی است و فقط تغییر شرایط جریانات فراقارهیی پیش گفته میتواند مستند مشهودی از تغییر اقلیم ایران را به جا بگذارد.
4- كاهش بارش چگونه باعث افزایش دما نه در مناطق خشك مركزی و بلكه در نقاط طبیعتا مرطوب (و غالبا رطوبتی در حد اشباع) ساحلی ایران شود؟
5- البته قهقرای محیطی ایران امری غیر قابل انكار است. اما نه دلایل و نه نتایج آن قطعا آنچه قائممقام دستگاه متولی محیط زیست كشور میگوید نیستند. آنچه وی میگوید البته بیانگر این است كه این قهقرا تداوم خواهد داشت. متاسفانه، همچنان شتابناك و فزاینده.