سلامت نیوز : یكی از ناگوارترین مخاطرات بیماران دیابتی قطعشدن پاهایشان است. گرچه این مشكل در همه بیماران رخ نمیدهد و فقط درصد كمی از بیماران دیابتی در نهایت این سرنوشت را تجربه خواهند كرد، ولی به خاطر شیوع بسیار زیاد دیابت كه اكنون در بین بزرگسالان جامعه ما به حدود 10 درصد رسیده، موضوع جدی و شایعی است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ با ادامه دیابت در كسانی كه خوب قند خونشان كنترل نمیشود، حس پاهایشان كم و كمتر میشود. به این ترتیب بدون اینكه بیمار متوجه شود پاها در معرض آسیب و گزند قرار میگیرد.
مثال واضح در این مورد آسیبهای ناشی از كفش است. وقتی شما اقدام به خرید یك كفش نو میكنید، بعد از پوشیدن آن به دلیل درد یا سوزشی كه در قسمتی از پا احساس خواهید كرد، شماره كفش را تغییر میدهید و یا كفش دیگری را انتخاب خواهید كرد. حال بیمار دیابتی را در نظر بگیرید كه حس درد و فشار را ندارد.
وقتی او برای خرید كفش مراجعه میكند ممكن است متوجه فشار و دردی كه این كفش به قسمتی از پایش وارد میكند، نشود و با خرید آن كفش و پوشیدن آن بعد از مدتی یك قسمت از پایش قطع شده یا حتی دچار آسیب جدیتری شود و سیاه شود.
میبینید كه به همین راحتی یك فرد دیابتی دچار آسیب جدی پایش خواهد شد و اگر در این مرحله نیز به آن رسیدگی درست نكند، زخم پیشرفت كرده و باعث قطع پایش خواهد شد.
مثال دیگر این است كه وقتی بیمار دیابتی كه حس پاهایش كم شده است با پای برهنه در منزل راه میرود ممكن است یك جسم كوچك به كف پایش بچسبد و او مدتها بدون این كه متوجه شود روی آن راه برود و اندكاندك آن جسم خیلی ریز كاملا كف پایش را مورد آسیب قرار خواهد داد و زمینهساز زخم میشود.
البته این توضیح لازم است كه دلیل ایجاد زخم علاوه بر كمشدن حس در دیابتیها چند موضوع دیگر را نیز شامل میشود: اول اینكه دیابتیها جریان خون مناسبی در پاهایشان ندارند و بنابراین زخم هایشان زود ترمیم نمیشود. دوم اینكه زیاد بودن قند خون محیط مناسبی را برای باكتریها ایجاد میكند تا رشد كنند و همینطور دفاع ایمنی را ضعیف میكند.
با این توضیحات متوجه میشویم كه افراد دیابتی بخصوص آنهایی كه مدت زیادی از بیماریشان گذشته است و از آن مهمتر كسانی كه حس پاهایشان كم شده است باید هر روز پاهایشان را به دقت وارسی كنند، تمیز و با كرمهای خاص آن را مرطوب كنند. از طرف دیگر در انتخاب كفش مناسبی كه به هیچ نقطه از پای بیمار فشار نمیآورد، دقت كنند.
نكته مهم دیگر این است كه هرگز نباید با پای برهنه حتی در منزل راه بروند و حتما جوراب و كفش مناسبی در خانه به پا كنند و نكته آخر اینكه اگر یك زخم كوچك در پایشان ایجاد شد، سریع به پزشك متخصص داخلی یا فوقتخصص غدد مراجعه كنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ با ادامه دیابت در كسانی كه خوب قند خونشان كنترل نمیشود، حس پاهایشان كم و كمتر میشود. به این ترتیب بدون اینكه بیمار متوجه شود پاها در معرض آسیب و گزند قرار میگیرد.
مثال واضح در این مورد آسیبهای ناشی از كفش است. وقتی شما اقدام به خرید یك كفش نو میكنید، بعد از پوشیدن آن به دلیل درد یا سوزشی كه در قسمتی از پا احساس خواهید كرد، شماره كفش را تغییر میدهید و یا كفش دیگری را انتخاب خواهید كرد. حال بیمار دیابتی را در نظر بگیرید كه حس درد و فشار را ندارد.
وقتی او برای خرید كفش مراجعه میكند ممكن است متوجه فشار و دردی كه این كفش به قسمتی از پایش وارد میكند، نشود و با خرید آن كفش و پوشیدن آن بعد از مدتی یك قسمت از پایش قطع شده یا حتی دچار آسیب جدیتری شود و سیاه شود.
میبینید كه به همین راحتی یك فرد دیابتی دچار آسیب جدی پایش خواهد شد و اگر در این مرحله نیز به آن رسیدگی درست نكند، زخم پیشرفت كرده و باعث قطع پایش خواهد شد.
مثال دیگر این است كه وقتی بیمار دیابتی كه حس پاهایش كم شده است با پای برهنه در منزل راه میرود ممكن است یك جسم كوچك به كف پایش بچسبد و او مدتها بدون این كه متوجه شود روی آن راه برود و اندكاندك آن جسم خیلی ریز كاملا كف پایش را مورد آسیب قرار خواهد داد و زمینهساز زخم میشود.
البته این توضیح لازم است كه دلیل ایجاد زخم علاوه بر كمشدن حس در دیابتیها چند موضوع دیگر را نیز شامل میشود: اول اینكه دیابتیها جریان خون مناسبی در پاهایشان ندارند و بنابراین زخم هایشان زود ترمیم نمیشود. دوم اینكه زیاد بودن قند خون محیط مناسبی را برای باكتریها ایجاد میكند تا رشد كنند و همینطور دفاع ایمنی را ضعیف میكند.
با این توضیحات متوجه میشویم كه افراد دیابتی بخصوص آنهایی كه مدت زیادی از بیماریشان گذشته است و از آن مهمتر كسانی كه حس پاهایشان كم شده است باید هر روز پاهایشان را به دقت وارسی كنند، تمیز و با كرمهای خاص آن را مرطوب كنند. از طرف دیگر در انتخاب كفش مناسبی كه به هیچ نقطه از پای بیمار فشار نمیآورد، دقت كنند.
نكته مهم دیگر این است كه هرگز نباید با پای برهنه حتی در منزل راه بروند و حتما جوراب و كفش مناسبی در خانه به پا كنند و نكته آخر اینكه اگر یك زخم كوچك در پایشان ایجاد شد، سریع به پزشك متخصص داخلی یا فوقتخصص غدد مراجعه كنند.