سلامت نیوز : دکتر محمد نجف‌قلیان، متخصص ژنتیک پزشکی دیستروفی عضلانی را یکی از سلسله بیماری های ژنتیکی حاد پیشرونده ای دانست که وابسته به بافت و ساختار کروموزومی بوده و بافت ماهیچه را تحت تأثیر قرار می دهد.دیستروفی ماهیچه ای شامل هشت نوع مختلف است که شایع ترین آن ها دیستروفی دوشن نام دارد و به نام کاشف آن نام گذاری شده است. این بیماری درمان قطعی نداشته و هنوز تحقیقات برای یافتن راه های جدید درمان دیستروفی عضلانی وجود دارد.
دکتر محمد نجف قلیان، در گفت‌و‌گو با سینا نیوز گفت:«اگر بخواهیم بیماری دیستروفی را در بخش بندی هایش قرار دهیم، این بیماری به شرح زیر خواهد بود:
الف) دیستروفی های عضلانی وابسته به جنس شامل:
• دوشن (DMD)؛ بکر (BMD)؛ امری دریفوس می باشد.
ب )دیستروفی های عضلانی اتوزومال غالب شامل :
• فاسیواسکاپولوهومورال (صورتی کتفی بازویی) ؛دیستال ؛اکولار؛اکولوفارنژیال می باشد.
ج) دیستروفی عضلانی اتوزومال مغلوب شامل دیستروفی عضلانی کمربند شانهای (LGMD)است.»
وی افزود:« در تمامی انواع بیماری دیستروفی، فرد مبتلا ار لحاظ تغذیه ای با مشکلات مشترکی مواجه هستند. این مشکلات تغذیه ای در صورت بروز می توانند عوارض جبران ناپذیری را برای فرد به دنبال داشته باشند. عوارض مشکلات تغذیه ای شامل پوکی استخوان، کمبود پروتئین و چاقی مفرط از موارد ایجاد شونده به وسیله مشکلات تغذیه ای است که در حاشیه بیماری دیستروفی عضلانی برای فرد مبتلا به وجود می آید.»
به گفته این متخصص ژنتیک:«آنتی اکسیدان ها و خانواده ویتامین های E و همچنین Co. Enzymes Q از مکمل های تغذیه ای هستند که از سوی پزشکان برای افراد درگیر دیستروفی تجویز می شود.»
وی در ادامه به تأثیر تحرکات فیزیکی در این بیماری اشاره کرد و ادامه داد:«حرکات نادرست فیزیکی مانند نشستن و ایستادن نادرست در اثر مشکل و ضعف عضلانی در بلند مدت باعث انقباض ساختمانی بافت نرم ستون مهره ها و درآوردن آن ها از حالت عادی می شود. استفاده از صندلی چرخ‌دار نیز باعث انحراف ستون مهره ها می شود لذا باید نهایت تلاش برای به تعویق انداختن ایست حرکتی فرد و شروع استفاده از صندلی چرخ دار انجام شود.»
دکتر نجف قلیان در ادامه به بحث کاردرمانی و طب فیزیکی در درمان و کنترل این بیماری اشاره کرد و ادامه داد:«زمانی که فرد مبتلا به دیستروفی به پزشک مراجعه می کند خدمات کاردرمانی در سه مرحله برای او انجام می شود.در مرحله اول که شامل زمان تشخیص تا اختلال در بالا رفتن از پله ها می شود، بهترین روش کاردرمانی تشویق فرد به راه رفتن و از دست ندادن تحرک روزانه است. تمرین ها و حرکات تجویز شده به وسیله فیزیوتراپ نیز حرکات لازم برای اندام فوقانی و تحتانی خواهد بود که از دفورمیتی احتمالی در مفصل های دست و پا جلوگیری می کند.در مرحله بعدی اختلالات حرکتی راه رفتن فرد را دچار مشکل می کند تا حدی که برای خروج از منزل نیاز به استفاده از ویلچیر پیدا میکند. در این زمان باید دقت داشت که انتخاب نوع ویلچر باید توسط پزشک متخصص فیزیوتراپی انجام شود تا میزان تکیه دادن، فشار روی مفاصل و استخوان لگن و زائویه آن با تنه همگی ح-شاب شده باشد و مشکلات دیگری را برای فرد ایجاد نکند.»
وی ادامه داد:«در مرحله آخر که فرد به در داخل و خانه از ویلچیر استفاده می کند، عدم توانایی در راه رفتن بسیار سریع خود را نشان می دهد. دفورمیتی که هایی که منجر به کاهش حجم قفسه سینه شده و اختلالات تنفسی را ایجاد می کند در این مرحله خود را نشان می دهد. همچنین در این دوران به علت ضعف ایجاد شده در اندام فوقانی نیاز به استفاده از وسایل کمکی الکتریکی و مکانیکی می باشد.»
متخصص ژنتیک پزشکی گفت:« شنا و حرکات در آب در مجموع بسیار برای فرد مبتلا به دیستروفی توصیه می شود. شنا کردن روی کمر برای تحرک دادن به عضلات پشت بسیار مفید خواهد بود. در کل مشاوره های پزشکی برای کمک به شناخته شدن مرحله بیماری بسیار در کند شدن روند بیماری مؤثر خواهد بود.»
دکتر محمد نجف قلیان، در گفت‌و‌گو با سینا نیوز گفت:«اگر بخواهیم بیماری دیستروفی را در بخش بندی هایش قرار دهیم، این بیماری به شرح زیر خواهد بود:
الف) دیستروفی های عضلانی وابسته به جنس شامل:
• دوشن (DMD)؛ بکر (BMD)؛ امری دریفوس می باشد.
ب )دیستروفی های عضلانی اتوزومال غالب شامل :
• فاسیواسکاپولوهومورال (صورتی کتفی بازویی) ؛دیستال ؛اکولار؛اکولوفارنژیال می باشد.
ج) دیستروفی عضلانی اتوزومال مغلوب شامل دیستروفی عضلانی کمربند شانهای (LGMD)است.»
وی افزود:« در تمامی انواع بیماری دیستروفی، فرد مبتلا ار لحاظ تغذیه ای با مشکلات مشترکی مواجه هستند. این مشکلات تغذیه ای در صورت بروز می توانند عوارض جبران ناپذیری را برای فرد به دنبال داشته باشند. عوارض مشکلات تغذیه ای شامل پوکی استخوان، کمبود پروتئین و چاقی مفرط از موارد ایجاد شونده به وسیله مشکلات تغذیه ای است که در حاشیه بیماری دیستروفی عضلانی برای فرد مبتلا به وجود می آید.»
به گفته این متخصص ژنتیک:«آنتی اکسیدان ها و خانواده ویتامین های E و همچنین Co. Enzymes Q از مکمل های تغذیه ای هستند که از سوی پزشکان برای افراد درگیر دیستروفی تجویز می شود.»
وی در ادامه به تأثیر تحرکات فیزیکی در این بیماری اشاره کرد و ادامه داد:«حرکات نادرست فیزیکی مانند نشستن و ایستادن نادرست در اثر مشکل و ضعف عضلانی در بلند مدت باعث انقباض ساختمانی بافت نرم ستون مهره ها و درآوردن آن ها از حالت عادی می شود. استفاده از صندلی چرخ‌دار نیز باعث انحراف ستون مهره ها می شود لذا باید نهایت تلاش برای به تعویق انداختن ایست حرکتی فرد و شروع استفاده از صندلی چرخ دار انجام شود.»
دکتر نجف قلیان در ادامه به بحث کاردرمانی و طب فیزیکی در درمان و کنترل این بیماری اشاره کرد و ادامه داد:«زمانی که فرد مبتلا به دیستروفی به پزشک مراجعه می کند خدمات کاردرمانی در سه مرحله برای او انجام می شود.در مرحله اول که شامل زمان تشخیص تا اختلال در بالا رفتن از پله ها می شود، بهترین روش کاردرمانی تشویق فرد به راه رفتن و از دست ندادن تحرک روزانه است. تمرین ها و حرکات تجویز شده به وسیله فیزیوتراپ نیز حرکات لازم برای اندام فوقانی و تحتانی خواهد بود که از دفورمیتی احتمالی در مفصل های دست و پا جلوگیری می کند.در مرحله بعدی اختلالات حرکتی راه رفتن فرد را دچار مشکل می کند تا حدی که برای خروج از منزل نیاز به استفاده از ویلچیر پیدا میکند. در این زمان باید دقت داشت که انتخاب نوع ویلچر باید توسط پزشک متخصص فیزیوتراپی انجام شود تا میزان تکیه دادن، فشار روی مفاصل و استخوان لگن و زائویه آن با تنه همگی ح-شاب شده باشد و مشکلات دیگری را برای فرد ایجاد نکند.»
وی ادامه داد:«در مرحله آخر که فرد به در داخل و خانه از ویلچیر استفاده می کند، عدم توانایی در راه رفتن بسیار سریع خود را نشان می دهد. دفورمیتی که هایی که منجر به کاهش حجم قفسه سینه شده و اختلالات تنفسی را ایجاد می کند در این مرحله خود را نشان می دهد. همچنین در این دوران به علت ضعف ایجاد شده در اندام فوقانی نیاز به استفاده از وسایل کمکی الکتریکی و مکانیکی می باشد.»
متخصص ژنتیک پزشکی گفت:« شنا و حرکات در آب در مجموع بسیار برای فرد مبتلا به دیستروفی توصیه می شود. شنا کردن روی کمر برای تحرک دادن به عضلات پشت بسیار مفید خواهد بود. در کل مشاوره های پزشکی برای کمک به شناخته شدن مرحله بیماری بسیار در کند شدن روند بیماری مؤثر خواهد بود.»