سلامت نیوز: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی بخش محیط زیست لایحه بودجه سال ۱۳۹۲ کل کشور را مورد بررسی قرار داد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز اعلام کرد: بودجه شامل برنامه مالی یک ساله دولت می شود و جریان بودجه ریزی متضمن حرکتی فراتر از گردآوری اطلاعات و اعتبارات مربوط به عملیات دولت در سندی مصوب است و فرآیند بررسی و تحلیل کارکردهای مدیریت بخش عمومی، گزینش منابع و انجام هزینه ها را نیز در خود دارد. بررسی لایحه بودجه سال ۱۳۹۲ کل کشور در بخش محیط زیست، نشان می دهد میزان اعتبارات این بخش ۲,۰۵۶,۹۹۴ میلیون ریال است که نسبت به سال گذشته ۹۴/۱۲ درصد کاهش یافته و این در حالی است که سهم بودجه فصل محیط زیست در بین سایر فصل ها (۱۴/۰ درصد کل) علیرغم تغییر رویکردها و اهداف در این بخش، کاهش داشته است. همچنین در این حوزه ۴۵ درصد اعتبارات به عناوینی اختصاص دارد که در شرح وظایف و تکالیف قانونی سازمان محیط زیست قرار دارد. بررسی انطباق لایحه بودجه سال ۱۳۹۲ با احکام و اهداف برنامه پنجم توسعه کشور بیانگر آن است که این لایحه با اولویت ها و معضلات زیست محیطی کشور همخوانی چندانی ندارد. لازم به ذکر است افزایش اعتبارات استانی در این بخش با وجود عدم تخصیص بودجه های مصوب استانی در سال های گذشته و گنجاندن آن در بخش های غیرمرتبط همچنان به چشم می خورد. این امر در حالی است که میزان اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای استانی در لایحه پیشنهادی نسبت به سال ۱۳۹۱، ۱۶ درصد کاهش یافته است.
این گزارش می افزاید: اهمیت و جایگاه پرداختن به بودجه بخش محیط زیست در سال ۱۳۹۲ از چند جنبه اساسی می تواند مورد بررسی قرار گیرد. نکته اول این که آلودگی شدید هوای کلان شهرها، خیمه سهمگین ریزگردهای عربی بر آسمان کشور، انباشت آلودگی های نفتی و سموم کشاورزی در سواحل دریا و رودخانه ها، تداوم تخریب و ویرانی تالاب های ایران، وضعیت بغرنج حیات وحش ، تخریب جنگل های حفاظت شده به همراه هزاران مشکل زیست محیطی دیگر ، وضعیت مدیریت محیط زیست ایران را اسفبارتر از قبل نشان می دهد.
نکته اساسی دیگر که باید بدان توجه ویژه ای شود دلایل روند رو به گسترش تخریب محیط زیست در کشور است. عدم توجه جدی به مسائل اقتصاد زیست محیطی و نبود محاسبه تخریب های زیست محیطی در سیستم اقتصادی کشور و نیز عدم باور کافی به اهمیت و ضرورت مباحث زیست محیطی و در نتیجه ضعف پایبندی به اجرای برنامه های توسعه ای کشور از جمله دلایل اصلی این تخریب هاست. زیرا الزامات و ملاحظات زیست محیطی در برنامه های توسعه و بودجه ریزی های سالیانه، به صورت واقعی ملحوظ نمی شود و به اجرا در نمی آید.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز اعلام کرد: بودجه شامل برنامه مالی یک ساله دولت می شود و جریان بودجه ریزی متضمن حرکتی فراتر از گردآوری اطلاعات و اعتبارات مربوط به عملیات دولت در سندی مصوب است و فرآیند بررسی و تحلیل کارکردهای مدیریت بخش عمومی، گزینش منابع و انجام هزینه ها را نیز در خود دارد. بررسی لایحه بودجه سال ۱۳۹۲ کل کشور در بخش محیط زیست، نشان می دهد میزان اعتبارات این بخش ۲,۰۵۶,۹۹۴ میلیون ریال است که نسبت به سال گذشته ۹۴/۱۲ درصد کاهش یافته و این در حالی است که سهم بودجه فصل محیط زیست در بین سایر فصل ها (۱۴/۰ درصد کل) علیرغم تغییر رویکردها و اهداف در این بخش، کاهش داشته است. همچنین در این حوزه ۴۵ درصد اعتبارات به عناوینی اختصاص دارد که در شرح وظایف و تکالیف قانونی سازمان محیط زیست قرار دارد. بررسی انطباق لایحه بودجه سال ۱۳۹۲ با احکام و اهداف برنامه پنجم توسعه کشور بیانگر آن است که این لایحه با اولویت ها و معضلات زیست محیطی کشور همخوانی چندانی ندارد. لازم به ذکر است افزایش اعتبارات استانی در این بخش با وجود عدم تخصیص بودجه های مصوب استانی در سال های گذشته و گنجاندن آن در بخش های غیرمرتبط همچنان به چشم می خورد. این امر در حالی است که میزان اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای استانی در لایحه پیشنهادی نسبت به سال ۱۳۹۱، ۱۶ درصد کاهش یافته است.
این گزارش می افزاید: اهمیت و جایگاه پرداختن به بودجه بخش محیط زیست در سال ۱۳۹۲ از چند جنبه اساسی می تواند مورد بررسی قرار گیرد. نکته اول این که آلودگی شدید هوای کلان شهرها، خیمه سهمگین ریزگردهای عربی بر آسمان کشور، انباشت آلودگی های نفتی و سموم کشاورزی در سواحل دریا و رودخانه ها، تداوم تخریب و ویرانی تالاب های ایران، وضعیت بغرنج حیات وحش ، تخریب جنگل های حفاظت شده به همراه هزاران مشکل زیست محیطی دیگر ، وضعیت مدیریت محیط زیست ایران را اسفبارتر از قبل نشان می دهد.
نکته اساسی دیگر که باید بدان توجه ویژه ای شود دلایل روند رو به گسترش تخریب محیط زیست در کشور است. عدم توجه جدی به مسائل اقتصاد زیست محیطی و نبود محاسبه تخریب های زیست محیطی در سیستم اقتصادی کشور و نیز عدم باور کافی به اهمیت و ضرورت مباحث زیست محیطی و در نتیجه ضعف پایبندی به اجرای برنامه های توسعه ای کشور از جمله دلایل اصلی این تخریب هاست. زیرا الزامات و ملاحظات زیست محیطی در برنامه های توسعه و بودجه ریزی های سالیانه، به صورت واقعی ملحوظ نمی شود و به اجرا در نمی آید.