سلامت نیوز : تا حالا فکر کرده اید یکبار هم که شده خودمان را جای معلولان بگذاریم.روی صندلی چرخدار بنشینیم یا از صحت کامل برخوردار نباشیم.تا حالا شده از گرمای تابستان بسوزیم و یکبار خودمان را جای معلولان قرار بدهیم و تلاش بسیاری برای رهایی از این وضعیت انجام دهیم اما کمترین نتیجه را ببینیم.معلولان کشورمان روزانه با همه این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ در حالی به تازگی دستورالعمل اجرایی حمل و نقل هوایی مسافران معلول و توانخواه تدوین شد که به گفته کارشناسان، صنعت حمل و نقل هوایی از جمله صنایعی است که در ارائه خدمات به این دسته از اقشار جامعه کوتاهی کرده و می‌کند. سازمان هواپیمایی کشور اعلام کرده که به منظور حفظ کرامت مسافران معلول و توانخواه و رعایت حقوق این افراد جامعه هوانوردی باید در قبال این مسافران مسئول باشد و فرودگاههای کشور و شرکت های هواپیمایی با توجه به قوانین و مقررات داخلی و بین المللی، تمهیدات و تسهیلات مناسبی برای استفاده این افراد فراهم کند.
این در حالی است که با توجه به موارد مطروحه در ضمیمه شماره 9 کنوانسیون شیکاگو و قطعنامه های اتحادیه بین‌المللی شرکت های حمل و نقل هوایی (IATA)، کنوانسیون جهانی حقوق معلولان و نیز قوانین و مقررات کشوری، کشورهای متعاهد ملزم به فراهم کردن تسهیلات سفر معلولان و توانخواهان، رعایت استانداردهای لازم در دسترسی به سرویس های ارائه شده، آموزش کادر پروازی، پرسنل فرودگاه و شرکت های هندلینگ هستند، برهمین اساس ضروری است تا مبادی ذیربط در خصوص پیاده سازی این دستورالعمل اقدام لازم را به عمل آورند. اما این موضوع نه تنها در صنعت هوایی کشورمان کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد بلکه با مشکلات فراوانی نیز مواجه است، در حالی که در سایر کشورها قضیه فرق می‌کند.
اینجا همه چیز برعکس است
پیش از این «علی همت محمود نژاد» رئیس جامعه دفاع از حقوق معلولان ایران از وضعیت کوتاهی مسئولان در خصوص ارائه تسهیلات به معلولان به شدت انتقاد کرده بود. به گفته وی، در همه جای دنیا معلولان از حقوق یکسانی با شهروندان یا مردم همان کشور برخوردارند در حالی‌که در ایران برعکس است. وی با انتقاد بر اینکه معلولان در ایران کمتر از 50 هزار تومان در هر ماه از دولت حقوق دریافت می‌کنند اذعان داشت:« در فرودگاههای تهران تا حدودی امکاناتی برای این اقشار در نظر گرفته شده اما فرودگاههای کشور از این امکانات برخوردار نبوده و مشکلاتی را به دنبال دارد. وی با بیان اینکه فقط شرکت هواپیمایی ایران ایر برای معلولان تخفیفاتی را در نظر گرفته است ادامه داد: سایر شرکتهای هواپیمایی به علت خصوصی بودنشان کمترین تسهیلاتی برای این افراد قائل نیستند.
در ادامه این مصاحبه یادآور می‌شود امروزه در کشورهای پیشرفته جهان، معلولان و سالمندان امکانات ویژه‌ای در اختیار دارند و دیگر نگران چگونگی رفت و آمد و حضور پیدا کردن در اجتماع نیستند. در آن کشورها نه‌تنها بعضی از شرکتهای حمل و نقل خدمات ویژه‌ای را به این افراد ارائه می‌دهند که سیستم حمل و نقل عمومی هم تا حد زیادی در صدد برطرف کردن نیازهای این عزیزان برآمده است. به طوری که خیلی‌ها ـ البته به شوخی و مزاح ـ می‌گویند در چنین کشورهایی بهتر است معلول باشید یا سالمند؛ چون شرایط شما از دیگر افراد بهتر خواهد بود. به‌عنوان نمونه در استرالیا بعضی از معلولان ماشین‌های سه‌چرخه مخصوصی دارند که با پرچم کوچکی هم مشخص می‌شود تا وقتی در حال حرکت هستند، سایر رانندگان و عابران با دیدن پرچم متوجه آنها بشوند.
زمانی که سایر افراد منتظر تاکسی و اتوبوس می‌ایستند یا پیاده در حال حرکت هستند و هنگامی که خودروها در ترافیک گیرافتاده‌اند، این معلولان می‌توانند با سرعت از میان ماشین‌ها و عابران و البته از راه مخصوص‌شان رد شوند و کارها‌ی‌شان را انجام دهند. بعضی از تاکسی‌هایی که در استرالیا کار می‌کنند نیز لوازم و فضای مخصوص برای جمع کردن و جابه‌جایی صندلی‌های چرخدار را دارند تا معلولان با خیال راحت از این وسایل استفاده کنند. در کانادا هم داخل اتوبوس‌ها صندلی‌های متعددی مخصوص این افراد در نظر گرفته شده است که با رنگی دیگر مشخص شده و آنها می‌توانند با ورود به اتوبوس روی صندلی مخصوص‌شان بنشینند. البته جالب است که در این کشورها حتی زمانی که هیچ فرد معلولی در اتوبوس حضور ندارد نیز اشخاص دیگر روی صندلی مخصوص آنها نمی‌نشینند. ون‌هایی هم برای معلولان وجود دارد که در عقب خودرو برای ورود صندلی‌های چرخدار آنها باز می‌شود و این افراد می‌توانند حتی زمانی که خودشان به تنهایی در حال رفت و آمد هستند از این وسایل نقلیه کمک بگیرند.
امکانات فقط در پایتخت است
البته هنوز در همه کشورها مسائلی در زمینه حمل و نقل مسافران سالمند و معلول وجود دارد ولی بسیاری از افراد نیز در تلاشند این مشکلات را به حداقل برسانند. مثلا استفاده از اتوبوس برای کسانی که ناچارند از صندلی‌های چرخدار استفاده کنند تقریباً در اکثر کشورها غیرممکن است و دسترسی به مترو نیز همین شرایط را دارد. بنابراین آنها مجبورند دائم با تاکسی رفت و آمد کنند که متأسفانه بعضی از رانندگان نیز در این زمینه تجربه‌ای ندارند یا آموزش لازم را ندیده‌اند و نمی‌دانند چطور باید با فردی که دچار مشکل جسمی است رفتار کرد. اما تمام این مشکلات را می‌توان با آموزش و برنامه‌ریزی صحیح برطرف کرد و به همین دلیل مسئولان باید همراه با رانندگان برای حل چنین مشکلاتی دست به کار شوند.
دراین خصوص« آرمان آراد»، کارشناس صنعت حمل و نقل هوایی گفت: ارائه تسهیلات در همه فرودگاههای کشور به یک میزان انجام نمی‌شود و معاونت عملیات فرودگاهی موظف است به معلولان ارائه خدمات دهد. وی با بیان اینکه اگر سازمان هواپیمایی ابلاغ کند تمامی ایرلاین‌ها موظفند ارائه خدمات دهند، اضافه کرد: برخی از شرکتهای هواپیمایی درجه یک این خدمات را ارائه می‌دهند اما برخی دیگر که دارای ناوگان محدودی هستند به علت نداشتن توجیه اقتصادی تسهیلاتی ارائه نمی‌دهند. این کارشناس در ادامه با اشاره به اینکه فرودگاههایی که در کشور وجود دارند باید به کمترین تجهیزات مختص معلولان مجهز باشند اذعان داشت: اما تسهیلات کم و بیش مجهز فقط در تهران است و معلولان در فرودگاه شهرستانها با مشکل مواجه می‌شوند. به اعتقاد وی، شرکتهای هواپیمایی با خرید تجهیزات مورد نظر ازیک شرکت خصوصی آنها را در اختیار فرودگاهها و در نهایت مردم قرار می‌دهند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ در حالی به تازگی دستورالعمل اجرایی حمل و نقل هوایی مسافران معلول و توانخواه تدوین شد که به گفته کارشناسان، صنعت حمل و نقل هوایی از جمله صنایعی است که در ارائه خدمات به این دسته از اقشار جامعه کوتاهی کرده و می‌کند. سازمان هواپیمایی کشور اعلام کرده که به منظور حفظ کرامت مسافران معلول و توانخواه و رعایت حقوق این افراد جامعه هوانوردی باید در قبال این مسافران مسئول باشد و فرودگاههای کشور و شرکت های هواپیمایی با توجه به قوانین و مقررات داخلی و بین المللی، تمهیدات و تسهیلات مناسبی برای استفاده این افراد فراهم کند.
این در حالی است که با توجه به موارد مطروحه در ضمیمه شماره 9 کنوانسیون شیکاگو و قطعنامه های اتحادیه بین‌المللی شرکت های حمل و نقل هوایی (IATA)، کنوانسیون جهانی حقوق معلولان و نیز قوانین و مقررات کشوری، کشورهای متعاهد ملزم به فراهم کردن تسهیلات سفر معلولان و توانخواهان، رعایت استانداردهای لازم در دسترسی به سرویس های ارائه شده، آموزش کادر پروازی، پرسنل فرودگاه و شرکت های هندلینگ هستند، برهمین اساس ضروری است تا مبادی ذیربط در خصوص پیاده سازی این دستورالعمل اقدام لازم را به عمل آورند. اما این موضوع نه تنها در صنعت هوایی کشورمان کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد بلکه با مشکلات فراوانی نیز مواجه است، در حالی که در سایر کشورها قضیه فرق می‌کند.
اینجا همه چیز برعکس است
پیش از این «علی همت محمود نژاد» رئیس جامعه دفاع از حقوق معلولان ایران از وضعیت کوتاهی مسئولان در خصوص ارائه تسهیلات به معلولان به شدت انتقاد کرده بود. به گفته وی، در همه جای دنیا معلولان از حقوق یکسانی با شهروندان یا مردم همان کشور برخوردارند در حالی‌که در ایران برعکس است. وی با انتقاد بر اینکه معلولان در ایران کمتر از 50 هزار تومان در هر ماه از دولت حقوق دریافت می‌کنند اذعان داشت:« در فرودگاههای تهران تا حدودی امکاناتی برای این اقشار در نظر گرفته شده اما فرودگاههای کشور از این امکانات برخوردار نبوده و مشکلاتی را به دنبال دارد. وی با بیان اینکه فقط شرکت هواپیمایی ایران ایر برای معلولان تخفیفاتی را در نظر گرفته است ادامه داد: سایر شرکتهای هواپیمایی به علت خصوصی بودنشان کمترین تسهیلاتی برای این افراد قائل نیستند.
در ادامه این مصاحبه یادآور می‌شود امروزه در کشورهای پیشرفته جهان، معلولان و سالمندان امکانات ویژه‌ای در اختیار دارند و دیگر نگران چگونگی رفت و آمد و حضور پیدا کردن در اجتماع نیستند. در آن کشورها نه‌تنها بعضی از شرکتهای حمل و نقل خدمات ویژه‌ای را به این افراد ارائه می‌دهند که سیستم حمل و نقل عمومی هم تا حد زیادی در صدد برطرف کردن نیازهای این عزیزان برآمده است. به طوری که خیلی‌ها ـ البته به شوخی و مزاح ـ می‌گویند در چنین کشورهایی بهتر است معلول باشید یا سالمند؛ چون شرایط شما از دیگر افراد بهتر خواهد بود. به‌عنوان نمونه در استرالیا بعضی از معلولان ماشین‌های سه‌چرخه مخصوصی دارند که با پرچم کوچکی هم مشخص می‌شود تا وقتی در حال حرکت هستند، سایر رانندگان و عابران با دیدن پرچم متوجه آنها بشوند.
زمانی که سایر افراد منتظر تاکسی و اتوبوس می‌ایستند یا پیاده در حال حرکت هستند و هنگامی که خودروها در ترافیک گیرافتاده‌اند، این معلولان می‌توانند با سرعت از میان ماشین‌ها و عابران و البته از راه مخصوص‌شان رد شوند و کارها‌ی‌شان را انجام دهند. بعضی از تاکسی‌هایی که در استرالیا کار می‌کنند نیز لوازم و فضای مخصوص برای جمع کردن و جابه‌جایی صندلی‌های چرخدار را دارند تا معلولان با خیال راحت از این وسایل استفاده کنند. در کانادا هم داخل اتوبوس‌ها صندلی‌های متعددی مخصوص این افراد در نظر گرفته شده است که با رنگی دیگر مشخص شده و آنها می‌توانند با ورود به اتوبوس روی صندلی مخصوص‌شان بنشینند. البته جالب است که در این کشورها حتی زمانی که هیچ فرد معلولی در اتوبوس حضور ندارد نیز اشخاص دیگر روی صندلی مخصوص آنها نمی‌نشینند. ون‌هایی هم برای معلولان وجود دارد که در عقب خودرو برای ورود صندلی‌های چرخدار آنها باز می‌شود و این افراد می‌توانند حتی زمانی که خودشان به تنهایی در حال رفت و آمد هستند از این وسایل نقلیه کمک بگیرند.
امکانات فقط در پایتخت است
البته هنوز در همه کشورها مسائلی در زمینه حمل و نقل مسافران سالمند و معلول وجود دارد ولی بسیاری از افراد نیز در تلاشند این مشکلات را به حداقل برسانند. مثلا استفاده از اتوبوس برای کسانی که ناچارند از صندلی‌های چرخدار استفاده کنند تقریباً در اکثر کشورها غیرممکن است و دسترسی به مترو نیز همین شرایط را دارد. بنابراین آنها مجبورند دائم با تاکسی رفت و آمد کنند که متأسفانه بعضی از رانندگان نیز در این زمینه تجربه‌ای ندارند یا آموزش لازم را ندیده‌اند و نمی‌دانند چطور باید با فردی که دچار مشکل جسمی است رفتار کرد. اما تمام این مشکلات را می‌توان با آموزش و برنامه‌ریزی صحیح برطرف کرد و به همین دلیل مسئولان باید همراه با رانندگان برای حل چنین مشکلاتی دست به کار شوند.
دراین خصوص« آرمان آراد»، کارشناس صنعت حمل و نقل هوایی گفت: ارائه تسهیلات در همه فرودگاههای کشور به یک میزان انجام نمی‌شود و معاونت عملیات فرودگاهی موظف است به معلولان ارائه خدمات دهد. وی با بیان اینکه اگر سازمان هواپیمایی ابلاغ کند تمامی ایرلاین‌ها موظفند ارائه خدمات دهند، اضافه کرد: برخی از شرکتهای هواپیمایی درجه یک این خدمات را ارائه می‌دهند اما برخی دیگر که دارای ناوگان محدودی هستند به علت نداشتن توجیه اقتصادی تسهیلاتی ارائه نمی‌دهند. این کارشناس در ادامه با اشاره به اینکه فرودگاههایی که در کشور وجود دارند باید به کمترین تجهیزات مختص معلولان مجهز باشند اذعان داشت: اما تسهیلات کم و بیش مجهز فقط در تهران است و معلولان در فرودگاه شهرستانها با مشکل مواجه می‌شوند. به اعتقاد وی، شرکتهای هواپیمایی با خرید تجهیزات مورد نظر ازیک شرکت خصوصی آنها را در اختیار فرودگاهها و در نهایت مردم قرار می‌دهند.