بازی‌های کامپیوتری کودکان را بی عاطفه بار می‌آورد

سلامت نیوز : فربد فدایی در گفت‌وگو با فارس اظهارداشت: خداوند انسان را به صورت یک موجود اجتماعی آفرید؛ نوزاد انسان در محیط خانواده و با ارتباط با پدر و مادر، برادر و خواهر و بقیه خویشاوندان و همسالان مهارت‌های ادراکی، شناختی، عاطفی و اجتماعی را می‌آموزد تا بتواند از توانمندی هایی که خداوند در وجود او به صورت نهفته به ودیعه گذاشته است به شکل عملی استفاده کند.

مدیرگروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ادامه داد: کودکانی که از ارتباط با پدر و مادر و همسالان محروم باشند رشد ادراکی، هوشی، عاطفی و اجتماعی مناسب کسب نمی‌کنند و به بازی های کامپیوتری رو می‌آورند.

فدائی مهمترین خطراستفاده بیش از حد از بازی‌های کامپیوتری در بیش از 4 ساعت در روز را جنبه اعتیادی آن دانست و افزود: محروم کردن کودک از ارتباط‌های انسانی حاصل استفاده از بازی‌های کامپیوتری است.

این متخصص روانپزشکی ادامه داد: چنین کودکانی گوشه‌گیر، منزوی، در خود فرو رفته، پرخاشگر و فاقد قدرت همکاری می‌شوند و با توجه به اینکه بازی‌های کامپیوتری یک دنیای غیرواقعی و مجازی را برای کودک می‌آفریند که جایگزین دنیای واقعی است. متأسفانه ذهن کودک قادر به تشخیص واقعیت از تصورات نیست، این کودک با انسانها و جانوران مانند شخصیت‌های بازی های کامپیوتری رفتار می‌کند.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران تصریح کرد: چنین کودکی احساس عاطفی‌ به اشخاص ندارد و همان طور که با فشار دادن یک کلید یک شخصیت کامپیوتری را از بین می‌برد، واکنش او نسبت به موجودات زنده نیز به صورت خشم، پرخاشگری و تمایل به تسلط بر دیگران است.

فدائی ادامه داد: چنین کودکانی قادر به برقراری رابطه عاطفی و پیشرفت اجتماعی نیستند چرا که با خشم و خشونت و به صورت ابزار با انسانهای دیگر رفتار می‌کنند.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران ادامه داد: یک نمونه از این افراد، نوه ملکه انگلیس است که به عنوان خلبان جنگنده در افغانستان فعالیت می‌کند که در پاسخ به یک خبرنگار که از او پرسید از بمباران مردم افغانستان چه احساسی داری، گفت: درست مثل بازی‌های کامپیوتری بود که به آنها عادت داشتم و فقط هدف قراردادن برایم جالب بود.

مدیرگروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بیان داشت: بسیاری از سربازان آمریکا و انگلیس که مرتکب فجیع‌ترین جنایات نسبت به مردم بی‌دفاع عراق، افغانستان و دیگر نقاط جهان می‌شوند، همین اعتیاد به بازی‌های کامپیوتری را دارند که انسانها برای آنها به صورت هدف‌های متحرک بازی‌های کامپیوتری هستند و این موضوع درباره نظامیان جنایتکار اسرائیل هم که مردم بی‌گناه فلسطین را با نهایت قساوت می‌کشند مصداق دارد.

فدائی در ادامه گفت: اینها فقط عوارض روانی بازی‌های کامپیوتری است چرا که به جز آن، عدم تحرک جسمی می‌تواند باعث شیوع هر چه ‌بیشتر بیماری‌های داخلی در کودکان و نوجوانان شود که ما این بیماری‌ها را سابقاً در افراد مسن‌تر می‌دیدیم.

این روانپزشک افزود: در واقع کودک بی تحرک دچار چاقی، انحراف در ستون فقرات، افزایش قند و چربی‌های خون و تغییرات مفصلی می‌شود.

فدائی در پاسخ به پرسش فارس مبنی بر اینکه راه پیشگیری از این عارضه چیست، گفت: پدران و مادران باید اوقات خود را به فرزندان اختصاص دهند و با آنان به گردش و پیاده‌روی در طبیعت بروند و امکان بازی کودک را با سایر کودکان  فراهم ساخته، خودشان نیز از اشتغال بیش ‌از حد با کامپیوتر، تلویزیون یا ماهواره بپرهیزند.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران گفت: باید خاطرنشان کرد که برخی بازی‌های کامپیوتری که با نظر کارشناسان تهیه شده است می‌تواند در امر آموزش تاریخ، جغرافیا و افزایش توجه و تمرکز کودک مفید باشد که استفاده از این بازی‌ها و برنامه‌های ایرانی نیز به میزان حداکثر یک ساعت در روز قابل توصیه است و مهمتر از آن، آموزش مطالعه کتاب، مجله و روزنامه به کودکان است.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران در پاسخ به پرسش فارس مبنی بر اینکه در مواجهه با کودکانی که به بازی‌های کامپیوتری اعتیاد پیدا کردند چه باید کرد، گفت: بسیاری از اوقات کودکان به بازی کامپیوتری اعتیاد پیدا می‌کنند و همان علائم مربوط به معتادان مواد مخدر را نشان می‌دهند یعنی اگر به بازی مورد علاقه خود نپردازند دچار بی‌قراری، اضطراب، تحریک‌پذیری و پرخاش می‌شوند و مانند معتادان که برای رسیدن به نشئگی‌ هربار مجبورند میزان بیشتری مواد نسبت به مرحله قبل استفاده کنند این کودکان نیز هر روز می‌خواهند چند دقیقه بیشتر بازی کنند.

فدائی ترک اعتیاد کودک را از بازی‌های کامپیوتری توسط پدر و مادر میسر دانست و افزود: می‌بایست هر روز به میزان 20 دقیقه از زمان بازی کودک کاسته شود و در عوض با کودک به بازی‌های اجتماعی، ورزش یا قصه‌گویی پرداخت تا سرانجام به روزی برسند که استفاده کودک از کامپیوتر به میزان حداکثر یک ساعت و آن‌هم برای مسائل آموزشی یا بازی‌های مفید داخلی باشد.