سلامت نیوز : نتايج بررسي هاي صورت گرفته بر روي هشتاد کودک چهار تا شش ساله نشان داده
است که ترسو بودن و ديدن کاوبوس هاي شبانه موجب مي شود تا اطفال نتوانند
تخيل را از واقعيت تفکيک کنند .
به گزارش روابط عمومي راديو سلامت ،ترسهاي کودکان شامل ترس از اشياء و حيواناتي مثل مار، ترس از طبيعت، ترس از طوفان، رعد و برق و صداهاي مهيب، ترس از تنهايي، مرگ، ميکروب، سرزنش شدن و مورد تنبيه قرار گرفتن ميباشد. برخي از اين ترسها ريشه در بيماري دارند و برخي عادي و معقولند و تفکيک اين دوگونه و تشخيص آن دشوار است.
کابوسها (nightmares) روياهاي ترسناک هستند. بيشتر کودکان هر چند وقت يکبار ممکن است آن را تجربه کنند. بيشتر کابوسها در اواخر دوره خواب (معمولا بين ۴ تا ۶ صبح) رخ ميدهند.
اگرچه بيشتر کودکان هرچه بزرگتر مي شوند اين ترس ها را نيز پشت سر مي گذارند اما برخي ممکن است به ترس هاي مرضي شديد و بيمارگونه مواجه شوند و اغلب به سختي مي توانند رويا و تخليل را از واقعيت تفکيک کنند.
در اين مطالعه ۸۰ کودک چهار تا شش ساله مبتلا به ترس هاي شديد شبانه با ۳۲ کودک سالم از اين نظر، مقايسه شدند.
نتايج آزمايشات تاييد کرد کودکاني که دچار ترس هاي شديد شبانه هستند در مقايسه با کودکان سالم براي تمايز بين خيال و واقعيت خيلي بيشتر دچار مشکل مي شوند و تفکيک اين دو براي آنها بسيار دشوارتر است.
اين مطالعه هم چنين آشکار ساخت که مشکل فوق در کودکان کم سن تر و کوچکتر به مراتب شديدتر است در نتيجه افزايش سن در بهبود اين اختلال تاثير دارد.
اين متخصصان خاطرنشان کردند: با توجه به يافته هاي فوق به کودکاني که قدرت آنها در تفکيک خيال از واقعيت کمتر است، بيشتر دچار ترس هاي شديد شبانه مي شوند.
شرح اين مطالعه در مجله «روانپزشکي اطفال و رشد انسان» منتشر شده است.
به گزارش روابط عمومي راديو سلامت ،ترسهاي کودکان شامل ترس از اشياء و حيواناتي مثل مار، ترس از طبيعت، ترس از طوفان، رعد و برق و صداهاي مهيب، ترس از تنهايي، مرگ، ميکروب، سرزنش شدن و مورد تنبيه قرار گرفتن ميباشد. برخي از اين ترسها ريشه در بيماري دارند و برخي عادي و معقولند و تفکيک اين دوگونه و تشخيص آن دشوار است.
کابوسها (nightmares) روياهاي ترسناک هستند. بيشتر کودکان هر چند وقت يکبار ممکن است آن را تجربه کنند. بيشتر کابوسها در اواخر دوره خواب (معمولا بين ۴ تا ۶ صبح) رخ ميدهند.
اگرچه بيشتر کودکان هرچه بزرگتر مي شوند اين ترس ها را نيز پشت سر مي گذارند اما برخي ممکن است به ترس هاي مرضي شديد و بيمارگونه مواجه شوند و اغلب به سختي مي توانند رويا و تخليل را از واقعيت تفکيک کنند.
در اين مطالعه ۸۰ کودک چهار تا شش ساله مبتلا به ترس هاي شديد شبانه با ۳۲ کودک سالم از اين نظر، مقايسه شدند.
نتايج آزمايشات تاييد کرد کودکاني که دچار ترس هاي شديد شبانه هستند در مقايسه با کودکان سالم براي تمايز بين خيال و واقعيت خيلي بيشتر دچار مشکل مي شوند و تفکيک اين دو براي آنها بسيار دشوارتر است.
اين مطالعه هم چنين آشکار ساخت که مشکل فوق در کودکان کم سن تر و کوچکتر به مراتب شديدتر است در نتيجه افزايش سن در بهبود اين اختلال تاثير دارد.
اين متخصصان خاطرنشان کردند: با توجه به يافته هاي فوق به کودکاني که قدرت آنها در تفکيک خيال از واقعيت کمتر است، بيشتر دچار ترس هاي شديد شبانه مي شوند.
شرح اين مطالعه در مجله «روانپزشکي اطفال و رشد انسان» منتشر شده است.