سلامت نیوز: زگیل‌های مقاربتی عبارت است از زگیل‌های ناحیه تناسلی (شامل مجرای ادرار ، آلت تناسلی و مقعد). این زگیل‌ها از سایر زگیل‌ها مسری‌تر هستند. برخی از انواع ویروس‌ها كه باعث ایجاد زگیل‌های مقاربتی می‌شوند ، با بدخیمی‌های تناسلی نیز همراه هستند. آنها نوجوانان و بزرگسالان فعال از نظر جنسی را از هر دو جنس مبتلا می‌كنند.
علایم شایع
زگیل‌های مقاربتی دارای مشخصات زیر هستند:
- آنها در سطوح مرطوب به ویژه آلت تناسلی ، دهانه مهبل و دهانه مقعد ظاهر می‌شوند.
- آنها برآمدگی نازك ، قابل انعطاف و تو پر پوست هستند كه به صورت ساقه‌ای یا خوشه‌ای رشد می‌كنند.
- هر زگیل 2-1 میلی‌متر قطر دارد ولی خوشه‌ها ممكن است كاملاً بزرگ باشند.
- زگیل‌ها باعث آزار یا خارش نمی‌شوند.
علل
زگیل‌های مقاربتی توسط زیر گروهی از همان ویروسی ایجاد می‌شود كه سایر زگیل‌ها را ایجاد می‌كند ( پاپیلوما ویروس انسانی ) ولی مسری‌تر هستند. به راحتی روی پوست فرد دچار عفونت گسترش می‌یابد و به آسانی به سایر افراد منتقل می‌شود. معمولاً از طریق جنسی انتقال می‌یابند كه غالباً نتیجه بهداشت مناسب است. دوره كمون آنها 6-1 ماه است.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
- تغذیه نامناسب
- سایر بیماری‌های مقاربتی
- بی‌بندوباری جنسی
- شرایط زندگی شلوغ یا غیر بهداشتی
- بهداشت نامناسب
- عدم استفاده از كاندوم
- در كودكان ممكن است نشانه سوءاستفاده جنسی باشند.
پیشگیری
- برای جلوگیری از گسترش زگیل به سایر بخش‌های بدن یا به افراد دیگر.
- زگیل‌ها را نخراشید.
- تا بهبودی كامل زگیل‌ها از فعالیت جنسی بپرهیزید.
- در حین مقاربت جنسی از كاندوم‌های لاستیكی استفاده كنید.
عواقب مورد انتظار
این زگیل‌های كوچك معمولاً علامتی ایجاد نمی‌كنند. در صورت عدم درمان احتمالاً سرانجام از بین خواهند رفت. البته از آنجا كه ممكن است ویروس با بدخیمی تناسلی همراه باشد ، در پی درمان طبی باشید . عود شایع است.
عوارض احتمالی
- اختلالات گردن رحم زنان از جمله سرطان
- انسداد ادراری در مردان
درمان
اصول كلی
- آزمون‌ها تشخیصی می‌توانند شامل بیوپسی بافت ، كولپوسكوپی ، آندوسكوپی ، آنوسكوپی و پاپ‌اسمیر باشند.
- درمان با توجه به اندازه و محل زگیل‌ها مشخص خواهد شد.
- زگیل‌های كوچك را می‌توان با داروهای موضعی درمان كرد.
- برای زگیل‌های بزرگتر ، نیتروژن مایع به كار می‌رود (سرما درمانی).
- برخی زگیل‌های بزرگتر نیازمند درمان با لیزر ، الكتروكوآگولاسیون یا برداشت جراحی هستند.
داروها
ممكن است پودوفیلین كه یك داروی موضعی است ، تجویز گردد. برای جلوگیری از آسیب بافت سالم اطراف ، آن را با دقت به كار ببرید. ابتدا از روغن گریس در بافت استفاده كنید. در یك زمان آن را در نواحی بزرگی به كار نبرید . بعد از 4 ساعت كاملاً آن را بشویید . این امر ممكن است باعث تحریك یا جذب دارو گردد . پودوفیلین را در نواحی اطراف چشم به‌كار نبرید.
فعالیت
محدودیتی وجود ندارد و تنها تا محوشدن كامل زگیل‌ها باید از روابط جنسی پرهیز كرد.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
در چه شرایطی باید به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر خود یا عضوی از خانواده‌تان علایم زگیل‌های مقاربتی راداشته باشید.
اگر پس از درمان موارد زیر رخ دهند:
ـ ناحیه درمان شده ، دچار عفونت ( قرمز ، متورم ، دردناك یا حساس به لمس) گردد.
ـ احساس ناخوشی كلی
منبع: مجله پزشکی مادر
علایم شایع
زگیل‌های مقاربتی دارای مشخصات زیر هستند:
- آنها در سطوح مرطوب به ویژه آلت تناسلی ، دهانه مهبل و دهانه مقعد ظاهر می‌شوند.
- آنها برآمدگی نازك ، قابل انعطاف و تو پر پوست هستند كه به صورت ساقه‌ای یا خوشه‌ای رشد می‌كنند.
- هر زگیل 2-1 میلی‌متر قطر دارد ولی خوشه‌ها ممكن است كاملاً بزرگ باشند.
- زگیل‌ها باعث آزار یا خارش نمی‌شوند.
علل
زگیل‌های مقاربتی توسط زیر گروهی از همان ویروسی ایجاد می‌شود كه سایر زگیل‌ها را ایجاد می‌كند ( پاپیلوما ویروس انسانی ) ولی مسری‌تر هستند. به راحتی روی پوست فرد دچار عفونت گسترش می‌یابد و به آسانی به سایر افراد منتقل می‌شود. معمولاً از طریق جنسی انتقال می‌یابند كه غالباً نتیجه بهداشت مناسب است. دوره كمون آنها 6-1 ماه است.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
- تغذیه نامناسب
- سایر بیماری‌های مقاربتی
- بی‌بندوباری جنسی
- شرایط زندگی شلوغ یا غیر بهداشتی
- بهداشت نامناسب
- عدم استفاده از كاندوم
- در كودكان ممكن است نشانه سوءاستفاده جنسی باشند.
پیشگیری
- برای جلوگیری از گسترش زگیل به سایر بخش‌های بدن یا به افراد دیگر.
- زگیل‌ها را نخراشید.
- تا بهبودی كامل زگیل‌ها از فعالیت جنسی بپرهیزید.
- در حین مقاربت جنسی از كاندوم‌های لاستیكی استفاده كنید.
عواقب مورد انتظار
این زگیل‌های كوچك معمولاً علامتی ایجاد نمی‌كنند. در صورت عدم درمان احتمالاً سرانجام از بین خواهند رفت. البته از آنجا كه ممكن است ویروس با بدخیمی تناسلی همراه باشد ، در پی درمان طبی باشید . عود شایع است.
عوارض احتمالی
- اختلالات گردن رحم زنان از جمله سرطان
- انسداد ادراری در مردان
درمان
اصول كلی
- آزمون‌ها تشخیصی می‌توانند شامل بیوپسی بافت ، كولپوسكوپی ، آندوسكوپی ، آنوسكوپی و پاپ‌اسمیر باشند.
- درمان با توجه به اندازه و محل زگیل‌ها مشخص خواهد شد.
- زگیل‌های كوچك را می‌توان با داروهای موضعی درمان كرد.
- برای زگیل‌های بزرگتر ، نیتروژن مایع به كار می‌رود (سرما درمانی).
- برخی زگیل‌های بزرگتر نیازمند درمان با لیزر ، الكتروكوآگولاسیون یا برداشت جراحی هستند.
داروها
ممكن است پودوفیلین كه یك داروی موضعی است ، تجویز گردد. برای جلوگیری از آسیب بافت سالم اطراف ، آن را با دقت به كار ببرید. ابتدا از روغن گریس در بافت استفاده كنید. در یك زمان آن را در نواحی بزرگی به كار نبرید . بعد از 4 ساعت كاملاً آن را بشویید . این امر ممكن است باعث تحریك یا جذب دارو گردد . پودوفیلین را در نواحی اطراف چشم به‌كار نبرید.
فعالیت
محدودیتی وجود ندارد و تنها تا محوشدن كامل زگیل‌ها باید از روابط جنسی پرهیز كرد.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
در چه شرایطی باید به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر خود یا عضوی از خانواده‌تان علایم زگیل‌های مقاربتی راداشته باشید.
اگر پس از درمان موارد زیر رخ دهند:
ـ ناحیه درمان شده ، دچار عفونت ( قرمز ، متورم ، دردناك یا حساس به لمس) گردد.
ـ احساس ناخوشی كلی
منبع: مجله پزشکی مادر