سلامت نیوز : رییس انجمن علمی داروسازان ایران با بیان اینکه امروز در بازار دارویی ایران نزدیک به 200 فرآورده مکمل دارویی و ماهوارهای داریم که هیچ پشتوانه علمی ندارد، گفت: پیشبینی میکنیم موضوع 25 درصد موجود در مکملهای دارویی، قاچاق باشد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ دکتر سید حمید خوئی در نخستین کنفرانس «تجویز و مصرف منطقی مکملها در بیماریهای مختلف» که از صبح امروز در سالن همایشهای بینالمللی رازی آغاز به کار کرد، با بیان اینکه پزشک یا داروساز باید همواره سلامت و ایمنی بیماران را در اولویت قرار دهند و به عنوان عضوی از تیم ارائهکننده خدمات بهداشتی درمانی، خود را نسبت به حفظ و ارتقای سلامتی مردم، مسئول بداند، اظهار کرد: وی باید همه دانش، توان و تجربه خود را در این راستا به کار گیرد و با اتکا به شناخت، دانش و تجربه خود در جهت سعادتمندی و سلامتی مردم گام بردارد.
رییس انجمن علمی داروسازان ایران در ادامه با بیان اینکه مکملها به دلیل قیمت و عدم نیاز به ارائه نسخه، میتوانند انگیزههای اقتصادی و تجاری ایجاد کنند، گفت: در کشور ما همانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، مصرف مکملها به دلیل مشکلات تغذیهای و سوء تغذیه نسبتا بالاست. البته بیشترین مصرف مکملهای ویژه لوکس و خارجی توسط اقشار متمول جامعه مصرف میشود.
وی ادامه داد: اما افرادی که فقر ناشی از سوء تغذیه دارند، به دلایل مختلف از جمله دلایل اقتصادی به این مکملها دسترسی پیدا نمیکنند.
رییس نخستین کنفرانس تجویز و مصرف منطقی مکملها در بیماریهای مختلف در ادامه به نقش آسیبرسان فستفودها در میان خانوادههای ایرانی اشاره کرد و گفت: طی سالهای اخیر فستفودها به آفتی تبدیل شده که به جان خانوادهها افتاده است و مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است. فستفودها، چاقکنندههای خوب با ارزش غذایی بسیار پایین هستند.
خوئی ادامه داد: علیرغم اینکه بسیاری از بیماریها طی سالهای اخیر سیر نزولی داشتهاند، ایدز، دیابت و بیماریهای غیرواگیر از این دست با رشد صعودی روبرو بودهاند و باید گفت عامل اصلی دیابت، چاقیهای ناشی از کم تحرکی و مصرف فستفودهاست.
رییس انجمن علمی داروسازان ایران با بیان اینکه پزشک یا داروسازهرگز نباید آگاهانه و تعمدی در تولید، تجویز، توزیع، تبلیغ و عرضه داروهای غیراستاندارد، تاریخ مصرف گذشته، فاقد کالری و فاقد نقش درمانی مشارکت کند، اظهار کرد: همچنین وی باید همیشه سعی کند دانش و معلومات حرفهای خود را به روز کند و همواره منابع علمی معتبر و لازم برای یک تجویز منطقی منطبق با ضوابط حرفهای در دست داشته باشد.
وی با بیان اینکه امروز در بازار دارویی ایران نزدیک به 200 فرآورده مکمل دارویی ماهوارهای وجود دارد، اظهار کرد: این مکملهای دارویی ماهوارهای از هیچ پشتوانه علمی برخوردار نیستند.
رییس نخستین کنفرانس تجویز و مصرف منطقی مکملها در بیماریهای مختلف افزود: امروز وقتی از پزشکی سئوال میکنند داروهای ایرانی بهتر هستند یا داروهای خارجی؟ ممکن است به دلیل منافع اقتصادی برخی از آنها داروها یا مکملهای خارجی را بهتر بدانند. در صورتی که امروز در بازار داروهای پاکستانی و هندی بسیاری وجود دارد که به اسم داروهای خارجی به فروش میرسد، اما این گونه نیست که اینها از داروهای ایرانی بهتر باشند. این ذهنیت اشتباهی است که لزوما همه داروهای خارجی حتما بهتر از داروهای ایرانی هستند.
رییس انجمن علمی داروسازان ایران با بیان اینکه پیشبینی میکنیم حدود 25 درصد از مکملهای موجود در بازار داخلی، قاچاق باشند، اظهار کرد: واقعیت این است که مکملها، فرآوردههای معجزهگری نیستند. مصرف بیش از حد ویتامینها میتواند خطرناک و حتی تهدیدکننده حیات باشد. مکملها جایگزین غذا نیستند ولی میتوانند کمبودهای غذایی را جبران کنند.
وی ادامه داد: مکملها هم میتوانند مانند داروهای شیمیایی خطرناک باشند، داروهای گیاهی نیز همین گونه است. خطرناکترین سموم، سموم گیاهی هستند.
دکتر عباس کبریاییزاده، دبیر علمی نخستین کنفرانس تجویز و مصرفی منطقی مکملها در بیماریهای مختلف نیز هشدار داد: امروز جمعیتهای مختلف از کمبود گروههایی از ویتامینها، املاح و دیگر ریز مغذیها رنج میبرند.
وی با اشاره به صنعتی شدن زندگی بشر و دور افتادن از طبیعت و تغییرات الگوی زندگی و تغذیهای بشر، اظهار کرد: با صنعتی شدن زندگی بشر، تغییرات زیادی را تجربه کرده است که به تناسب توزیع جغرافیایی، متفاوت بوده است. آنچه در جغرافیاهای مختلف کره زمین در این ارتباط مشترک است، آن است که جمعیتهای مختلف از کمبود گروههایی از ویتامینها، املاح و دیگر مغذیها رنج میبرند و این موضوع در گروههای سنی و جنسی نیز متفاوت و ثابت شده است.
کبریاییزاده در ادامه بر این موضوع تاکید کرد که پرداختن به صنعت و تکنولوژی رساندن ویتامینها، املاح و دیگر ریزمغذیها و افراد و جمعیتهای در معرض کمبود نظیر کودکان، سالمندان و زنان موضوعی با اهمیت بوده و باید مد نظر سیاستگذاران و برنامهریزان بخش بهداشت و درمان باشد.