سلامت نیوز: مدیرگروه بیماریهای واگیردار دانشگاه علوم پزشکی لرستان گفت: تب، لرز، پرخونی ملتحمه چشم، سردرد و درد عضلانی از علائم بیماری عفونی "لیپتوسپیروسیس" است.
محمد ساکی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: "لیپتوسپیروسیس" یک بیماری عفونتی است که به وسیله یک باکتری بیماریزا به نام سپتوسپیدا ایجاد میشود و به شکل مستقیم و غیرمستقیم از حیوان به انسان منتقل میشود.
وی با بیان اینکه این بیماری نامهای دیگری همچون تب شالیزار، تب مزارع نیشکر، تب خوکچرانها، تب لجن و تب شیردوشان معرفی شده است، اضافه کرد: این بیماری در همه مناطق دنیا رخ میدهد اما در مناطق گرمسیر و پرباران شایعتر است.
دکتر ساکی با اشاره به اینکه در سالهای اخیر کانون این بیماری استانهای مازندران و گیلان بوده است، افزود: عامل این بیماری به شکلهای بیماریزا و غیربیماریزا در طبیعت وجود دارد، عامل بیماریزا در کودهای مرطوب، خاکهای مرطوب و آبهای سطحی وجود دارد و عوامل غیربیماریزا در تمام حیوانات میزبان طبیعی وجود دارد که از طریق ادرار آنها دفع و میتواند از حیوان به انسان منتقل شود.
مدیرگروه بیماریهای واگیردار دانشگاه علوم پزشکی بیان کرد: دوره کمون (نهفتگی بیماری) بین 5 تا 14 روز بوده و 2 تا 20 روز متغیر بوده و این بیماری به شکلهای مختلفی همچون بیماری خفیفی شبیه آنفلوآنزا، نارسایی کلیوی، خونریزی و التهاب عضله، مننژیت و خونریزی ریه همراه با نارسایی تنفسی و کاهش پلاکت، افزایش گلبول سفید، عامل زردی و آسیب به پوشش داخلی عروق کوچک در ساختمانهای کلیه، کبد و پردههای مغز و... است.
وی با تأکید بر اینکه مرگومیر از طریق بیماری لیپتوسپیروسیس 5 تا 30 درصد است، اضافه کرد: اغلب بیماران کاملاً بهبود مییابند و گاهی بیماری سالها و ماهها ادامه دارد و عوارض ماندگاری مثل خستگی مزمن، سردرد، درد عضلانی، افسردگی و التهاب چشم ایجاد میکند.
ساکی گفت: این بیماری در دوران بارداری منجر به مرگ جنین، سقط و مردهزایی میشود.
مدیرگروه بیماریهای واگیردار دانشگاه علوم پزشکی یادآور شد: این بیماری با شروع ناگهانی تب، لرز، پرخونی ملتحمه چشم، درد عضلانی، سردرد و زردی خود را نشان میدهد.
وی بیان کرد: تشخیص بیماری لیپتوسپیروسیس از طریق آزمایشهای مختلف انجام میشود که از آن جمله میتوان به پیدا کردن پادتن ضدمیکروب در خون یا کشت باکتری آن در خون، ادرار، بافت گیاهی و روش مولکولی PCR اشاره کرد.
ساکی تصریح کرد: در موارد خفیف بیماری با مصرف آنتیبیوتیکها درمان انجام میشود و در موارد شدید، بیمار بستری و از داروهای تزریقی و اقدامات حمایتی برای درمان استفاده میشود.
این پزشک اذعان کرد: میزبانهای این بیماری در طبیعت شامل گونههای متنوعی از حیوانات، پستانداران کوچک، جوندگانی مثل موش و جوجه تیغی، گاو، خوک، سگ، راسو، سگ آبی، خزندگان و به ندرت گوسفند و بز هستند.
وی گفت: انتقال عمده این بیماری از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار این حیوانات و همچنین با بافت حیوانات آلوده، خوردن غذاها و نوشیدن آب آلوده صورت میگیرد اما از انسان به انسان بهندرت رخ میدهد.
ساکی با اشاره به گروههای در معرض خطر ابتلا به این بیماری افزود: کسانی که بهعلت فعالیتهای شغلی، تفریحی و یا گروهی در معرض تماس ادرار یا بافتهای حیوانات مذکور هستند در معرض خطرند که شامل دامداران، کشاورزان، باغداران، شالیکارها، قصابها، کارگران کشتارگاهها، افرادی که در تهیه مواد غذایی نقش دارند و کارگران مزارع نیشکر و آبوفاضلاب، ماهیگیران و شکارچیان و... هستند.
این مقام مسئول در دانشگاه علوم پزشکی خاطرنشان کرد: همچنین افرادی که در طبیعت ورزش میکنند مثل شناگران و قایقرانان و ساکنان روستاهایی که آب آشامیدنی سالم و بهداشتی ندارند در معرض این بیماری هستند.
وی تصریح کرد: اقداماتی در جهت کنترل منبع عفونت، کاهش جمعیت حیوانات مخزن بهویژه موشها، جدا کردن این حیوانات از محل سکونت انسان با ایجاد مانع و حصار و تمیز نگه داشتن محیط اطراف منزل، ساختن خانههای مقاوم در برابر نفوذ جوندگان، ایمنسازی سگها و چارپایان اهلی، دفع بهداشتی زباله و فضولات حیوانات بهویژه حیوانات خانگی و خودداری از تماس با ادرار حیوانات، حیوانات و خاک آلوده از روشهای پیشگیری و کنترل این بیماری است.
دکتر ساکی اواخر بهار تا اواخر تابستان را بیشترین وقت شیوع این بیماری اعلام کرد و گفت: در مواردی ایمنسازی و واکسیناسیون در انسان قابل انجام است و این امر برای کوتاهمدت صورت میگیرد و در مواردی که فردی وارد یک منطقه آلوده شود با دستور پزشک آنتیبیوتیک برای پیشگیری تجویز میشود.
مدیرگروه بیماریهای واگیردار دانشگاه علوم پزشکی بیان کرد: تاکنون مواردی از ابتلا به این بیماری در استان مشاهده نشده اما احتمال موارد مشکوک وجود دارد که تاکنون گزارش نشده است.
محمد ساکی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: "لیپتوسپیروسیس" یک بیماری عفونتی است که به وسیله یک باکتری بیماریزا به نام سپتوسپیدا ایجاد میشود و به شکل مستقیم و غیرمستقیم از حیوان به انسان منتقل میشود.
وی با بیان اینکه این بیماری نامهای دیگری همچون تب شالیزار، تب مزارع نیشکر، تب خوکچرانها، تب لجن و تب شیردوشان معرفی شده است، اضافه کرد: این بیماری در همه مناطق دنیا رخ میدهد اما در مناطق گرمسیر و پرباران شایعتر است.
دکتر ساکی با اشاره به اینکه در سالهای اخیر کانون این بیماری استانهای مازندران و گیلان بوده است، افزود: عامل این بیماری به شکلهای بیماریزا و غیربیماریزا در طبیعت وجود دارد، عامل بیماریزا در کودهای مرطوب، خاکهای مرطوب و آبهای سطحی وجود دارد و عوامل غیربیماریزا در تمام حیوانات میزبان طبیعی وجود دارد که از طریق ادرار آنها دفع و میتواند از حیوان به انسان منتقل شود.
مدیرگروه بیماریهای واگیردار دانشگاه علوم پزشکی بیان کرد: دوره کمون (نهفتگی بیماری) بین 5 تا 14 روز بوده و 2 تا 20 روز متغیر بوده و این بیماری به شکلهای مختلفی همچون بیماری خفیفی شبیه آنفلوآنزا، نارسایی کلیوی، خونریزی و التهاب عضله، مننژیت و خونریزی ریه همراه با نارسایی تنفسی و کاهش پلاکت، افزایش گلبول سفید، عامل زردی و آسیب به پوشش داخلی عروق کوچک در ساختمانهای کلیه، کبد و پردههای مغز و... است.
وی با تأکید بر اینکه مرگومیر از طریق بیماری لیپتوسپیروسیس 5 تا 30 درصد است، اضافه کرد: اغلب بیماران کاملاً بهبود مییابند و گاهی بیماری سالها و ماهها ادامه دارد و عوارض ماندگاری مثل خستگی مزمن، سردرد، درد عضلانی، افسردگی و التهاب چشم ایجاد میکند.
ساکی گفت: این بیماری در دوران بارداری منجر به مرگ جنین، سقط و مردهزایی میشود.
مدیرگروه بیماریهای واگیردار دانشگاه علوم پزشکی یادآور شد: این بیماری با شروع ناگهانی تب، لرز، پرخونی ملتحمه چشم، درد عضلانی، سردرد و زردی خود را نشان میدهد.
وی بیان کرد: تشخیص بیماری لیپتوسپیروسیس از طریق آزمایشهای مختلف انجام میشود که از آن جمله میتوان به پیدا کردن پادتن ضدمیکروب در خون یا کشت باکتری آن در خون، ادرار، بافت گیاهی و روش مولکولی PCR اشاره کرد.
ساکی تصریح کرد: در موارد خفیف بیماری با مصرف آنتیبیوتیکها درمان انجام میشود و در موارد شدید، بیمار بستری و از داروهای تزریقی و اقدامات حمایتی برای درمان استفاده میشود.
این پزشک اذعان کرد: میزبانهای این بیماری در طبیعت شامل گونههای متنوعی از حیوانات، پستانداران کوچک، جوندگانی مثل موش و جوجه تیغی، گاو، خوک، سگ، راسو، سگ آبی، خزندگان و به ندرت گوسفند و بز هستند.
وی گفت: انتقال عمده این بیماری از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار این حیوانات و همچنین با بافت حیوانات آلوده، خوردن غذاها و نوشیدن آب آلوده صورت میگیرد اما از انسان به انسان بهندرت رخ میدهد.
ساکی با اشاره به گروههای در معرض خطر ابتلا به این بیماری افزود: کسانی که بهعلت فعالیتهای شغلی، تفریحی و یا گروهی در معرض تماس ادرار یا بافتهای حیوانات مذکور هستند در معرض خطرند که شامل دامداران، کشاورزان، باغداران، شالیکارها، قصابها، کارگران کشتارگاهها، افرادی که در تهیه مواد غذایی نقش دارند و کارگران مزارع نیشکر و آبوفاضلاب، ماهیگیران و شکارچیان و... هستند.
این مقام مسئول در دانشگاه علوم پزشکی خاطرنشان کرد: همچنین افرادی که در طبیعت ورزش میکنند مثل شناگران و قایقرانان و ساکنان روستاهایی که آب آشامیدنی سالم و بهداشتی ندارند در معرض این بیماری هستند.
وی تصریح کرد: اقداماتی در جهت کنترل منبع عفونت، کاهش جمعیت حیوانات مخزن بهویژه موشها، جدا کردن این حیوانات از محل سکونت انسان با ایجاد مانع و حصار و تمیز نگه داشتن محیط اطراف منزل، ساختن خانههای مقاوم در برابر نفوذ جوندگان، ایمنسازی سگها و چارپایان اهلی، دفع بهداشتی زباله و فضولات حیوانات بهویژه حیوانات خانگی و خودداری از تماس با ادرار حیوانات، حیوانات و خاک آلوده از روشهای پیشگیری و کنترل این بیماری است.
دکتر ساکی اواخر بهار تا اواخر تابستان را بیشترین وقت شیوع این بیماری اعلام کرد و گفت: در مواردی ایمنسازی و واکسیناسیون در انسان قابل انجام است و این امر برای کوتاهمدت صورت میگیرد و در مواردی که فردی وارد یک منطقه آلوده شود با دستور پزشک آنتیبیوتیک برای پیشگیری تجویز میشود.
مدیرگروه بیماریهای واگیردار دانشگاه علوم پزشکی بیان کرد: تاکنون مواردی از ابتلا به این بیماری در استان مشاهده نشده اما احتمال موارد مشکوک وجود دارد که تاکنون گزارش نشده است.