سلامت نیوز: نزدیک‌ترین روز کاری به سالگرد حادثه جانسوز شین آباد که به جان باختن دو دانش آموز و آسیب دیدگی شدید چند تن دیگر منجر شده بود، با خبری به انتها رسید که خوش بختانه ختم به خیر شد اما اگر بگوییم نشانه‌های ریشه دواندن سهل انگاری نسبت به بدیهی ترین اصول ایمنی در آن نهفته است، سخنی به گزاف گفته نشده.
پانزده آذرماه 91 حادثه‌ای در مدرسه دخترانه روستای شین آباد از توابع پیرانشهر رقم خورد که یکی از تلخ ترین حواد دانش آموزی کشور است؛ اکنون خبر می‌رسد که به فاصله یک سال از آن رویداد، خطری به مراتب بزرگتر در کمین دانش آموزان دختر یکی دیگر از شهرهای غربی کشورمان بوده که خوش بختانه به خیر گذشته است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از«تابناک»، روز گذشته (شانزدهم آذرماه)، نزدیک‌ترین روز کاری به سالگرد حادثه جانسوز شین آباد که به جان باختن دو دانش آموز و آسیب دیدگی شدید چند تن دیگر منجر شده بود، با خبری به انتها رسید که خوش بختانه ختم به خیر شد اما اگر بگوییم نشانه‌های ریشه دواندن سهل انگاری نسبت به بدیهی ترین اصول ایمنی در آن نهفته است، سخنی به گزاف گفته نشده.
36 دانش آموز دختر یک دبیرستان دخترانه نمونه دولتی در مریوان بر اثر استنشاق منوکسید کربن مسموم شده و به بیمارستان شهر منتقل شدند تا تحت درمان قرار بگیرند؛ مدیر آموزش و پرورش این شهرستان شب گذشته با تایید خبر به ایرنا خبر داد: 28 دانش آموز با مداوای سرپایی از بیمارستان مرخص و هشت تن نیز بعد از حدود سه تا چهار ساعت ترخیص شدند. خوشبختانه هیچ یک از دانش آموزان دچار مصدومیت جدی نشده‌اند و وضعیت تمام آنها خوب و هم اکنون در منازل خود بسر می‌برند.
عبدالحمید فرجی در توضیح چرایی وقوع این حادثه نیز گفت: جدا شدن لوله بخاری در یکی از کلاس ها، عامل مسمویت این تعداد دانش آموز بود.
بدین ترتیب به نظر می‌رسد که در سالگرد رویداد دردناک مدرسه شین‌آباد، بار دیگر حادثه‌ای ناشی از نقص فرآیند گرمایش کلاس درس می‌رفت که فاجعه آفرین شود که بخت یارمان بود و این گونه نشد اما اگر بدانیم کلاس درسی که حادثه در آن رقم خورده تنها یکی از 150 هزار کلاس درسی در کشورمان است که به سیستم گرمایش استاندارد مجهز نیستند، چندان هم نمی‌توان گفت که خطر از بیخ گوشمان گذشته است.
دکتر جواد نوفرستی، رئیس کارگروه پیشگیری از مرگ‌های خاموش ناشی از گاز CO در این باره می‌گوید: با شنیدن اخباری از این دست، باید بگوییم كاش پیام "پیشگیری ساده تر یا كم هزینه تر از درمان است" را باور می‌كردیم که اگر این مهم روی می‌داد، "اطمینان از کارکرد صحیح دودکش" و "ورود مستمر هوای تازه"، دو اصل کلیدی برای در امان ماندن از گاز گرفتگی و مرگ خاموش، فراموش نمی‌شد.
عضو شورای سیاستگذاری انجمن جوامع ایمن کشور می‌افزاید: آنچه در این رویدادها حائز اهمیت به نظر می‌رسد اما کمتر به آن پرداخته می‌شود، درس گرفتن از حادثه به جای پرداختن به جزئیات آن است چراکه بر اساس آمار، سیستم گرمایش 150 هزار كلاس درس در کشور هنوز به سطح استاندارد نرسیده که امیدواریم پیش از آنكه، حادثه دیگری در یكی از این کلاس‌ها رخ دهد، به انجام برسد اما تا آن زمان باید با اتکا به اصول ایمنی، از حوادث احتمالی پیشگیری کنیم.
این استاد دانشگاه در پایان بار دیگر با تاکید بر ساده و کم هزینه بودن به کارگیری تدابیر پیشگیرانه، می‌گوید: اگر به گفته نماینده محترم شهرستان پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی دقت کنیم که گفته بود هزینه درمان دانش آموزان عزیز مصدوم حادثه شین آباد، سالی 2 میلیارد تومان است، کار سختی نیست که با یک محاسبه ساده نتیجه گیری کنیم که با صرف چنین هزینه‌ای می‌توان سالیانه 200 مدرسه مشابه مدرسه شین آباد را به سیستم گرمایش ایمن مجهز كرد و مانع شد تا خدای ناکرده حادثه مشابهی رخ بدهد.
پانزده آذرماه 91 حادثه‌ای در مدرسه دخترانه روستای شین آباد از توابع پیرانشهر رقم خورد که یکی از تلخ ترین حواد دانش آموزی کشور است؛ اکنون خبر می‌رسد که به فاصله یک سال از آن رویداد، خطری به مراتب بزرگتر در کمین دانش آموزان دختر یکی دیگر از شهرهای غربی کشورمان بوده که خوش بختانه به خیر گذشته است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از«تابناک»، روز گذشته (شانزدهم آذرماه)، نزدیک‌ترین روز کاری به سالگرد حادثه جانسوز شین آباد که به جان باختن دو دانش آموز و آسیب دیدگی شدید چند تن دیگر منجر شده بود، با خبری به انتها رسید که خوش بختانه ختم به خیر شد اما اگر بگوییم نشانه‌های ریشه دواندن سهل انگاری نسبت به بدیهی ترین اصول ایمنی در آن نهفته است، سخنی به گزاف گفته نشده.
36 دانش آموز دختر یک دبیرستان دخترانه نمونه دولتی در مریوان بر اثر استنشاق منوکسید کربن مسموم شده و به بیمارستان شهر منتقل شدند تا تحت درمان قرار بگیرند؛ مدیر آموزش و پرورش این شهرستان شب گذشته با تایید خبر به ایرنا خبر داد: 28 دانش آموز با مداوای سرپایی از بیمارستان مرخص و هشت تن نیز بعد از حدود سه تا چهار ساعت ترخیص شدند. خوشبختانه هیچ یک از دانش آموزان دچار مصدومیت جدی نشده‌اند و وضعیت تمام آنها خوب و هم اکنون در منازل خود بسر می‌برند.
عبدالحمید فرجی در توضیح چرایی وقوع این حادثه نیز گفت: جدا شدن لوله بخاری در یکی از کلاس ها، عامل مسمویت این تعداد دانش آموز بود.
بدین ترتیب به نظر می‌رسد که در سالگرد رویداد دردناک مدرسه شین‌آباد، بار دیگر حادثه‌ای ناشی از نقص فرآیند گرمایش کلاس درس می‌رفت که فاجعه آفرین شود که بخت یارمان بود و این گونه نشد اما اگر بدانیم کلاس درسی که حادثه در آن رقم خورده تنها یکی از 150 هزار کلاس درسی در کشورمان است که به سیستم گرمایش استاندارد مجهز نیستند، چندان هم نمی‌توان گفت که خطر از بیخ گوشمان گذشته است.
دکتر جواد نوفرستی، رئیس کارگروه پیشگیری از مرگ‌های خاموش ناشی از گاز CO در این باره می‌گوید: با شنیدن اخباری از این دست، باید بگوییم كاش پیام "پیشگیری ساده تر یا كم هزینه تر از درمان است" را باور می‌كردیم که اگر این مهم روی می‌داد، "اطمینان از کارکرد صحیح دودکش" و "ورود مستمر هوای تازه"، دو اصل کلیدی برای در امان ماندن از گاز گرفتگی و مرگ خاموش، فراموش نمی‌شد.
عضو شورای سیاستگذاری انجمن جوامع ایمن کشور می‌افزاید: آنچه در این رویدادها حائز اهمیت به نظر می‌رسد اما کمتر به آن پرداخته می‌شود، درس گرفتن از حادثه به جای پرداختن به جزئیات آن است چراکه بر اساس آمار، سیستم گرمایش 150 هزار كلاس درس در کشور هنوز به سطح استاندارد نرسیده که امیدواریم پیش از آنكه، حادثه دیگری در یكی از این کلاس‌ها رخ دهد، به انجام برسد اما تا آن زمان باید با اتکا به اصول ایمنی، از حوادث احتمالی پیشگیری کنیم.
این استاد دانشگاه در پایان بار دیگر با تاکید بر ساده و کم هزینه بودن به کارگیری تدابیر پیشگیرانه، می‌گوید: اگر به گفته نماینده محترم شهرستان پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی دقت کنیم که گفته بود هزینه درمان دانش آموزان عزیز مصدوم حادثه شین آباد، سالی 2 میلیارد تومان است، کار سختی نیست که با یک محاسبه ساده نتیجه گیری کنیم که با صرف چنین هزینه‌ای می‌توان سالیانه 200 مدرسه مشابه مدرسه شین آباد را به سیستم گرمایش ایمن مجهز كرد و مانع شد تا خدای ناکرده حادثه مشابهی رخ بدهد.