سلامت نیوز : روان شناسان معاصر می گویند خانواده یک «سیستم» است. سیستم همان طور که می دانید مجموعه ای از چند عامل است که روی هم تأثیر متقابل می گذارند. احتمالاً از دوره دبیرستان یادتان مانده است که ساعت و دوچرخه نمونه هایی از سیستم هستند. اگر زنجیر دوچرخه خراب شود حرکت دوچرخه دچار مشکل می شود. زندگی مشترک هم یک سیستم است؛ سیستمی که تحت تأثیر حالت های هیجانی همسران - مثلاً شادی، اندوه، اضطراب، خشم و...، روابط بین آن ها، عوامل محیطی مانند بچه ها، خانواده های پدری دوطرف، دوستان و شغل هر کدام از دو طرف قرار می گیرد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ در بهترین حالت، سیستم خانواده سعی می کند نیازهای هر یک از همسران و همچنین نیازهایی را که محیط بر آن ها تحمیل می کند برآورده کند، اما همیشه این طور نیست. تعارضات زناشویی زمانی شکل می گیرد که برخی هیجان های مخرب، روابط ناسالم بین همسران یا دیگر پدیده های بیرون از این سیستم، مخل سلامت و رضایت همسران شود. این روزها نزاع، خشم، خشونت و مشکلات زناشویی دلایل شایع مراجعه زوجین به مراکز مشاوره و روان درمانی است.دکتر جهرمی روان شناس و زوج درمانگر بر اساس همین نگاه سیستمی در ماهنامه سپیده دانایی ۱+۵ تکنیک کاربردی معرفی می کند که هنگام به وجود آمدن این تعارض ها در زندگی مشترک، زوج می تواند با استفاده از آن ها اختلافات خود را حل و فصل کنند.اگر بین شما و همسرتان هم تعارض هایی وجود دارد، با استفاده از این راهکارها می توانید آن ها را حل و فصل کنید. فقط یادتان باشد اگر این راهکارها زیر نظر یک خانواده درمانگر انجام شود، بسیار موثرتر خواهد بود.
گفت وگوی دوطرفه هدفمند داشته باشید
برای انجام این گفت وگو، موضوعات مشخصی را انتخاب کنید و با هدف حل مشکل به شیوه های مثبت به گفت وگو بنشینید. در این روش، باید گله ها و شکایت ها را به خواسته ها تغییر دهید، خواسته ها را به تکالیف تبدیل کنید و سپس بر سر چگونگی اجرای تکالیف به توافق برسید. برای مثال، ممکن است چنین موضوعی پیش آید: زن از این که شوهرش هر شب دیر به خانه می آید نگران می شود و با شکوه و شکایت به این رفتار شوهر واکنش نشان می دهد. موضوع مشخص است. برای حل چنین مشکلی به شیوه گفت وگوی دوطرفه، لازم است در گام اول زمان بازگشت به خانه مشخص شود، شوهر سعی کند به موقع به خانه بازگردد و در صورت تأخیر، همسرش را از قبل مطلع سازد؛ در مقابل زن هم سعی کند پس از آمدن شوهر از او به گرمی استقبال کند و درباره تأخیر او بحث نکند.
به جای سکوت، رابطه برقرار کنید
به شکلی ساده، مثبت و سازنده با هم ارتباط برقرار کنید و به آنچه دیگری می گوید دقیقاً گوش دهید. زمان هایی را برای گفت وگو با یکدیگر تعیین و در خلال آن ها تلاش کنید از شیوه های ارتباطی نادرست مثل کناره گیری و سکوت استفاده نکنید، بهتر است به بعضی موارد - که مخصوصاً در اوایل زندگی بیشتر شایع است - حواس تان باشد: سعی کنید با احساسات خود ارتباط برقرار و عواطف خود را برای همسرتان آشکار کنید، سعی نکنید ذهن همسرتان را بخوانید و واجب تر این که این ذهن خوانی را به زبان نیاورید، شفاف صحبت کنید، در درون خودتان به دنبال علت و چرایی احساسات، افکار و باورهای تان باشید و به جای حدس زدن و پیشداوری درباره احساسات و افکار همسرتان، سوالات تان را در همین خصوص به صورت مستقیم و صریح از او بپرسید.
عیب ندارد بحث کنید
بعضی از زوج ها بیش از اندازه نسبت به هم مودب و رسمی به نظر می رسند و گویی نگران این هستند که مبادا با برقراری ارتباطی نزدیک و صمیمانه و غیررسمی، حریمی شکسته شود یا ناراحتی و کدورتی پیش آید. گاهی اوقات نیز ترس زیاد از مطرح کردن موضوعات معینی که باید به موقع به آن ها پرداخته شود، کار دست زوج های جوان می دهد. این ترس ها مانع از آن می شود که زوج ها اطلاعات لازم را درباره یکدیگر یا دیگر موضوعات زندگی مشترک خود کسب کنند یا به یکدیگر انتقال دهند. این در حالی است که در چنین شرایطی بسیاری از موضوعات می توانند به راحتی به دلخوری، قهر، واکنش های انتقادی، سکوت و کناره گیری منجر شوند. برای داشتن یک زندگی گرم و صمیمی، حذف رعایت کردن های بی دلیل ضروری است. برای گریز از این اتفاقات یا حل آن ها، موضوعی ساده و بی خطر از متن زندگی و روابط تان انتخاب و بر سر آن موضوع با یکدیگر بحث کنید. نظم و نظافت مربوط به اتاق پذیرایی، چیدمان آشپزخانه، صدای تلویزیون، صحبت با تلفن و... می تواند موضوع بحث باشد. لازم است به طور جدی درباره این موضوعات بحث کنید. این روش، بازداری های بی مورد را کاهش می دهد و برخورد فعال و سازنده همسران در زمینه های دیگر روابط شان را افزایش می دهد. اما گاهی اوقات نیز به نظر می رسد خود برقراری چنین ارتباطی، مشکلی جدی است و همسران نمی توانند با یکدیگر بحث کنند؛ در این حالت پیشنهاد می شود روش بازی نقش را امتحان کنند.
از تکنیک بازی نقش استفاده کنید
در این روش که عنوان کامل تر آن بازی نقش وارونه است، از همسر ان خواسته می شود هر یک نقش دیگری را در بحث بر سر موضوع مورد نظر اجرا کند. برای انجام این کار، خودتان را در جایگاه و موقعیت طرف مقابل بگذارید و از دریچه ذهن و احساس او به موضوعی خاص نگاه کنید تا با حال و هوای هیجانی و فکری او بیشتر آشنا شوید. پس از حدود پنج دقیقه، هر یک به نقش اصلی خود بازگردید و بگویید از منظر طرف مقابل تان چه چیزهایی را دیده و آموخته اید.
طرح زوج و فرد را اجرا کنید
تکلیف می تواند هر چیزی باشد که همسران بر سر آن اختلاف نظر دارند و هیچ کدام هم کوتاه نمی آیند و حق را به خود می دهند؛ از رفتن به مکانی برای تفریح و گردش گرفته تا خرید کردن، تغییر مبلمان و اثاثیه منزل، رفتن به مهمانی، کم و کیف ارتباط با دوستان، پریدن وسط حرف طرف مقابل، با لهجه حرف زدن یا نزدن و... . بعضی وقت ها موضوعاتی بسیار ساده و پیش پا افتاده نیز می تواند دردسرساز شود؛ مانند اینکه زباله ها را چه کسی بیرون ببرد یا در فروشگاه چه کسی چانه بزند، در چنین شرایطی بهترین کار، انجام نوبتی آن تکلیف است؛ مثلاً توافق می شود برای این آخر هفته زن انتخاب کند کجا بروند و آخر هفته بعد مرد. یا روزهای زوج، روز زن باشد و روزهای فرد، روز مرد؛ که در این حالات، تصمیم برای انجام هر کاری بر عهده فردی است که روز اوست (نگران نباشید. جمعه ها را برای دعواهای تان کنار گذاشته ایم!) این روش معمولاً تنش برخاسته از موضوعات این چنینی را حذف می کند و به شما فرصت می دهد در دیگر زمینه های زندگی مشترک احساسات بهتری داشته باشید.
دعواهای نیم ساعته منظم داشته باشید
اما بعضی وقت ها کار از کار گذشته است. یعنی دو نفر آن قدر در دام یک تعامل خشک و انعطاف ناپذیر گرفتار شده اند که تغییر رابطه آنها به وسیله گفت وگو، ارتباط آموزی، بحث ها، بازی نقش و انجام تکالیف بر اساس جدول های زمانی امکان پذیر نیست. این جور وقت ها می شود سراغ یک روش به نام «پارادوکس» رفت. هدف اصلی پارادوکس مبارزه با ترس همسران از تغییر است. در پارادوکس دقیقاً همان چیزی که کام همسران را تلخ کرده است برای شان تجویز می شود! برای این که پارادوکسی عمل کنید، زمان های کوتاهی (مثلاً ۳۰ دقیقه) را در طول هفته با توافق خودتان مشخص کنید و طی آن با یکدیگر به گفت وگو بنشینید. فقط یادتان باشد قرار است گفت وگویی انتقادی انجام دهید. با این روش، دو طرف جرأت پیدا می کنند عواملی را که به دلخوری و ناراحتی منجر شده و ممکن است با گذشت زمان به ظاهر فراموش شده اما در حقیقت در دل آن ها باقی مانده باشد بازگو کنند و طرف مقابل را از عمق احساسات خود در خصوص موضوعات معینی باخبر سازند. فقط یادتان باشد نیم ساعت در هفته و نه همه هفته!
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ در بهترین حالت، سیستم خانواده سعی می کند نیازهای هر یک از همسران و همچنین نیازهایی را که محیط بر آن ها تحمیل می کند برآورده کند، اما همیشه این طور نیست. تعارضات زناشویی زمانی شکل می گیرد که برخی هیجان های مخرب، روابط ناسالم بین همسران یا دیگر پدیده های بیرون از این سیستم، مخل سلامت و رضایت همسران شود. این روزها نزاع، خشم، خشونت و مشکلات زناشویی دلایل شایع مراجعه زوجین به مراکز مشاوره و روان درمانی است.دکتر جهرمی روان شناس و زوج درمانگر بر اساس همین نگاه سیستمی در ماهنامه سپیده دانایی ۱+۵ تکنیک کاربردی معرفی می کند که هنگام به وجود آمدن این تعارض ها در زندگی مشترک، زوج می تواند با استفاده از آن ها اختلافات خود را حل و فصل کنند.اگر بین شما و همسرتان هم تعارض هایی وجود دارد، با استفاده از این راهکارها می توانید آن ها را حل و فصل کنید. فقط یادتان باشد اگر این راهکارها زیر نظر یک خانواده درمانگر انجام شود، بسیار موثرتر خواهد بود.
گفت وگوی دوطرفه هدفمند داشته باشید
برای انجام این گفت وگو، موضوعات مشخصی را انتخاب کنید و با هدف حل مشکل به شیوه های مثبت به گفت وگو بنشینید. در این روش، باید گله ها و شکایت ها را به خواسته ها تغییر دهید، خواسته ها را به تکالیف تبدیل کنید و سپس بر سر چگونگی اجرای تکالیف به توافق برسید. برای مثال، ممکن است چنین موضوعی پیش آید: زن از این که شوهرش هر شب دیر به خانه می آید نگران می شود و با شکوه و شکایت به این رفتار شوهر واکنش نشان می دهد. موضوع مشخص است. برای حل چنین مشکلی به شیوه گفت وگوی دوطرفه، لازم است در گام اول زمان بازگشت به خانه مشخص شود، شوهر سعی کند به موقع به خانه بازگردد و در صورت تأخیر، همسرش را از قبل مطلع سازد؛ در مقابل زن هم سعی کند پس از آمدن شوهر از او به گرمی استقبال کند و درباره تأخیر او بحث نکند.
به جای سکوت، رابطه برقرار کنید
به شکلی ساده، مثبت و سازنده با هم ارتباط برقرار کنید و به آنچه دیگری می گوید دقیقاً گوش دهید. زمان هایی را برای گفت وگو با یکدیگر تعیین و در خلال آن ها تلاش کنید از شیوه های ارتباطی نادرست مثل کناره گیری و سکوت استفاده نکنید، بهتر است به بعضی موارد - که مخصوصاً در اوایل زندگی بیشتر شایع است - حواس تان باشد: سعی کنید با احساسات خود ارتباط برقرار و عواطف خود را برای همسرتان آشکار کنید، سعی نکنید ذهن همسرتان را بخوانید و واجب تر این که این ذهن خوانی را به زبان نیاورید، شفاف صحبت کنید، در درون خودتان به دنبال علت و چرایی احساسات، افکار و باورهای تان باشید و به جای حدس زدن و پیشداوری درباره احساسات و افکار همسرتان، سوالات تان را در همین خصوص به صورت مستقیم و صریح از او بپرسید.
عیب ندارد بحث کنید
بعضی از زوج ها بیش از اندازه نسبت به هم مودب و رسمی به نظر می رسند و گویی نگران این هستند که مبادا با برقراری ارتباطی نزدیک و صمیمانه و غیررسمی، حریمی شکسته شود یا ناراحتی و کدورتی پیش آید. گاهی اوقات نیز ترس زیاد از مطرح کردن موضوعات معینی که باید به موقع به آن ها پرداخته شود، کار دست زوج های جوان می دهد. این ترس ها مانع از آن می شود که زوج ها اطلاعات لازم را درباره یکدیگر یا دیگر موضوعات زندگی مشترک خود کسب کنند یا به یکدیگر انتقال دهند. این در حالی است که در چنین شرایطی بسیاری از موضوعات می توانند به راحتی به دلخوری، قهر، واکنش های انتقادی، سکوت و کناره گیری منجر شوند. برای داشتن یک زندگی گرم و صمیمی، حذف رعایت کردن های بی دلیل ضروری است. برای گریز از این اتفاقات یا حل آن ها، موضوعی ساده و بی خطر از متن زندگی و روابط تان انتخاب و بر سر آن موضوع با یکدیگر بحث کنید. نظم و نظافت مربوط به اتاق پذیرایی، چیدمان آشپزخانه، صدای تلویزیون، صحبت با تلفن و... می تواند موضوع بحث باشد. لازم است به طور جدی درباره این موضوعات بحث کنید. این روش، بازداری های بی مورد را کاهش می دهد و برخورد فعال و سازنده همسران در زمینه های دیگر روابط شان را افزایش می دهد. اما گاهی اوقات نیز به نظر می رسد خود برقراری چنین ارتباطی، مشکلی جدی است و همسران نمی توانند با یکدیگر بحث کنند؛ در این حالت پیشنهاد می شود روش بازی نقش را امتحان کنند.
از تکنیک بازی نقش استفاده کنید
در این روش که عنوان کامل تر آن بازی نقش وارونه است، از همسر ان خواسته می شود هر یک نقش دیگری را در بحث بر سر موضوع مورد نظر اجرا کند. برای انجام این کار، خودتان را در جایگاه و موقعیت طرف مقابل بگذارید و از دریچه ذهن و احساس او به موضوعی خاص نگاه کنید تا با حال و هوای هیجانی و فکری او بیشتر آشنا شوید. پس از حدود پنج دقیقه، هر یک به نقش اصلی خود بازگردید و بگویید از منظر طرف مقابل تان چه چیزهایی را دیده و آموخته اید.
طرح زوج و فرد را اجرا کنید
تکلیف می تواند هر چیزی باشد که همسران بر سر آن اختلاف نظر دارند و هیچ کدام هم کوتاه نمی آیند و حق را به خود می دهند؛ از رفتن به مکانی برای تفریح و گردش گرفته تا خرید کردن، تغییر مبلمان و اثاثیه منزل، رفتن به مهمانی، کم و کیف ارتباط با دوستان، پریدن وسط حرف طرف مقابل، با لهجه حرف زدن یا نزدن و... . بعضی وقت ها موضوعاتی بسیار ساده و پیش پا افتاده نیز می تواند دردسرساز شود؛ مانند اینکه زباله ها را چه کسی بیرون ببرد یا در فروشگاه چه کسی چانه بزند، در چنین شرایطی بهترین کار، انجام نوبتی آن تکلیف است؛ مثلاً توافق می شود برای این آخر هفته زن انتخاب کند کجا بروند و آخر هفته بعد مرد. یا روزهای زوج، روز زن باشد و روزهای فرد، روز مرد؛ که در این حالات، تصمیم برای انجام هر کاری بر عهده فردی است که روز اوست (نگران نباشید. جمعه ها را برای دعواهای تان کنار گذاشته ایم!) این روش معمولاً تنش برخاسته از موضوعات این چنینی را حذف می کند و به شما فرصت می دهد در دیگر زمینه های زندگی مشترک احساسات بهتری داشته باشید.
دعواهای نیم ساعته منظم داشته باشید
اما بعضی وقت ها کار از کار گذشته است. یعنی دو نفر آن قدر در دام یک تعامل خشک و انعطاف ناپذیر گرفتار شده اند که تغییر رابطه آنها به وسیله گفت وگو، ارتباط آموزی، بحث ها، بازی نقش و انجام تکالیف بر اساس جدول های زمانی امکان پذیر نیست. این جور وقت ها می شود سراغ یک روش به نام «پارادوکس» رفت. هدف اصلی پارادوکس مبارزه با ترس همسران از تغییر است. در پارادوکس دقیقاً همان چیزی که کام همسران را تلخ کرده است برای شان تجویز می شود! برای این که پارادوکسی عمل کنید، زمان های کوتاهی (مثلاً ۳۰ دقیقه) را در طول هفته با توافق خودتان مشخص کنید و طی آن با یکدیگر به گفت وگو بنشینید. فقط یادتان باشد قرار است گفت وگویی انتقادی انجام دهید. با این روش، دو طرف جرأت پیدا می کنند عواملی را که به دلخوری و ناراحتی منجر شده و ممکن است با گذشت زمان به ظاهر فراموش شده اما در حقیقت در دل آن ها باقی مانده باشد بازگو کنند و طرف مقابل را از عمق احساسات خود در خصوص موضوعات معینی باخبر سازند. فقط یادتان باشد نیم ساعت در هفته و نه همه هفته!