سلامت نیوز : یک جراح و متخصص زنان گفت: درمان بیمار دچار فیبروم رحمی باید بر اساس سن بیمار، تظاهرات بیماری و تمایل بیمار جهت انتخاب نوع درمان باشد.
دکتر الهام السادات هاشمیان نایینی در گفت وگو با ایسنا ، با بیان اینکه لیومیومهای رحمی (فیبروم) شایعترین تومورهای خوش خیم در سنین باروری هستند، گفت: میزان بروز میوم در سنین مختلف از 20 تا 50 درصد متغیر است.
وی گفت: در سنین پیش از یائسگی در 30 تا 40 درصد زنان این توده خوش خیم ایجاد میشود، رشد فیبرومها تحت تاثیر هورمون استروژن است و اغلب پس از سن یائسگی با کاهش میزان هورمونها تودهها از بین می روند.
دکتر هاشمیان نایینی گفت: آنمی (کم خونی)، دردهای قاعدگی، علایم فشاری در لگن، بزرگی شکم و نازایی از عوارض شایع فیبرومهای رحمی است.
این جراح و متخصص زنان تصریح کرد: درمان بیمار دچار فیبروم رحمی باید بر اساس سن بیمار، تظاهرات بیماری و تمایل بیمار جهت انتخاب نوع درمان باشد، در زنانی که مبتلا به علایم خفیف تا متوسط فیبروم هستند و یا در بیماران با فیبروم های کوچک و بدون علامت و یا در زنان دچار فیبروم نزدیک به سن یائسگی، درمان طبی مناسب است.
وی با اشاره به اینکه درمان طبی بر دو نوع هورمونی و غیرهورمونی است، گفت: داروهای غیرهورمونی با کاهش میزان پروستاگلاندینها، میزان خونریزی را کاهش میدهند.
دکتر هاشمیان نایینی یادآور شد: مصرف ماهیانه داروهای هورمونی به مدت 6 ماه، حجم فیبروم را 30 درصد و حجم کلی رحم را 35 درصد کاهش می دهد، ولی 4 تا 8 هفته پس از قطع مصرف دارو، اندازه رحم در طی مدت 4 تا 6 ماه به اندازه قبل از درمان برمی گردد، این درمان بر اساس صلاحدید پزشک معالج در بیمارانی که دچار خونریزی شدید هستند تجویز می شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در صورت افزایش رشد سریع فیبروم در طی درمان و یا عدم پاسخ به درمان طبی، باید هر گونه علل دیگر مشکلات رحمی مورد بررسی قرار گیرد.