سلامت نیوز : دکتر داریوش طاهرخانی در گفتگو با روابط عمومی نظام پزشكی گفت: طی سی‌وسه سال گذشته دستاوردهای زیادی درحوزه بهداشت وجود داشته است، که این پیروزی‌ها حاصل تلاش آحاد جامعه پزشکی کشور بوده است، اما متاسفانه گاهاً برخی از مدیران دستگاه‌های مرتبط با سلامت، این دستاوردها را منحصراً به خود منصوب می‌نمایند و غافل از آن هستند که اگر همراهی و همدلی جامعه پزشکی وجود نداشت، هرگز به این توفیق نمی‌رسیدند.
وی افزود: اگر امروز قریب به اتفاق کودکان زیر 5 سال واکسینه می‌شوند و شاخص میزان واکسیناسیون کودکان زیر 5 سال کشور، رتبه وزارت بهداشت را در ارزیابی‌های سازمان‌های جهانی ارتقاء بخشیده است، این موضوع تنها به واسطه تأمین واکسن‌های مورد نیاز توسط وزارت فوق و توزیع نسبتاً مناسب خانه‌های بهداشت در کشور نبوده است، بلکه علاوه بر بهورزان و سایر همکاران شاغل در مراکز بهداشتی و درمانی، پزشکان شاغل در سایر بخش‌ها منجمله بخش خصوصی نیز در آموزش خانواده‌ها و هدایت افراد جهت برخورداری از این امکان بهداشتی نقش مؤثری داشته‌اند.
به گفته رئیس سازمان نظام پزشکی تاکستان، مطالعات صورت گرفته در کشور، حکایت از آن دارد که علیرغم توزیع نسبتاً مناسب خدمات بهداشتی و درمانی در کشور، هنوز هستند شهروندانی که علیرغم وجود مراکز ارائه دهنده خدمت در مجاورت محل سکونتشان هرگز به خدمات مورد نیازشان دست نمی‌یابند و در این عدم امکان دستیابی مؤلفه‌های مختلفی تأثیرگذار است. اما باید دقت داشت همیشه عدم پوشش بیمه‌ای و یا سهم پرداختی مردم از هزینه‌های سلامت، موجب عدم دستیابی به خدمات نمی‌گردد.
وی ادامه داد: ظرفیت مراکز اعم از دولتی، خصوصی و ... در ارائه خدمات تخصصی و فوق‌تخصصی مشخص است و گاهی افراد در زمان مراجعه، پشت درب‌های بسته تکمیل ظرفیت قرار می‌گیرند. از طرف دیگر، اگر افرادی را که ظرفیت‌ها را اشغال کرده‌اند، مورد بررسی قرار دهیم. هستند افرادی که نیازمند آن خدمات نبوده‌اند اما فراخور ذهن خود ظرفیت‌ها را اشغال کرده‌اند در حالی که ایشان نیازمند خدمت دیگری بوده‌اند و مشکلاتشان در سطوح دیگر قابل رفع بوده است.
دكتر طاهرخانی تصریح كرد: نظام ارجاع می‌تواند این اطمینان را ایجاد کند که بیماران فراخور نیاز واقعیشان از خدمات درمانی بهره‌مند می‌شوند و این موضوع نکته جدیدی در نظام سلامت دنیا نیست. بسیاری از کشورها در این اصل پیشرو بوده‌اند و کشورهایی نیز در حال پی‌ریزی زیرساخت‌های آن هستند.
اهمیت این موضوع در حدی است که سازمان‌های جهانی با ارزیابی میزان «شاخص دستیابی به خدمات درمانی» استقرار عدالت در سلامت را در کشورهای مختلف بررسی می‌نمایند.
عضو شورای عالی نظام پزشكی گفت: در سال‌های دور وقتی هنوز متولیان سلامت کشور، نظام ارجاع را در دستور کار خود قرار نداده بودند، مجمع عمومی نظام پزشکی کشور نظام ارجاع را به عنوان راهکار نجات نظام سلامت در سیاست‌های کلان نظام پزشکی به تصویب رساند. حال اینکه افراد و یا گروهی در کشور خود را فصل الخطاب در نظام ارجاع می‌دانند و این اصل مترقی در نظام سلامت دنیا را در کارنامه نوآوری‌های خود عنوان می‌نمایند، جای تعمق دارد!
وی افزود: در مقاطع مختلف جامعه پزشکی اثبات کرده است که به اصول اخلاقی و حرفه‌ای خود پایبند بوده است و پیوسته در جهت حفظ و ارتقاء سلامتی مردم حرکت کرده است. بنابراین کلیه اصول اثبات شده نظام سلامت دنیا برای جامعه پزشکی کشور پذیرفته شده است. اما روش اجرایی آن محل بحث است. اما گاهاً مجریان برخی از طرح‌ها و برنامه‌ها نقدهای کارشناسی جامعه پزشکی را از روش‌های اجرایی‌شان، تقابل با مصوبات نظام سلامت تفسیر می‌نمایند که این نگاه موجب صدمات جبران ناپذیر به نظام سلامت می‌گردد.
دكتر طاهرخانی تأكید كرد: مردم وجامعه پزشکی ابزارهای آزمون و خطای مدیران نظام سلامت نیستند. مطابق قانون باید نظر مشورتی نظام پزشکی در تهیه و تدوین کلیه لوایح، طرح‌ها، تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های مرتبط با امور پزشکی اخذ و لحاظ گردد. قطعاً ترکیب ارکان سازمان نظام پزشکی که متشکل از همکاران گروه‌های مختلف و از اقصی نقاط کشور می‌باشد، نظرهای کارشناسی این سازمان را جامعیت می‌بخشد و حضور دانش‌آموختگان کلیه گروه‌ها از شهرهای مختلف در مجمع عمومی به عنوان «پارلمان پزشکی کشور» موجب آن می‌گردد که در تصمیم‌گیری‌ها و کارشناسی‌ها، چالش‌های کلیه رشته‌ها از اقصی نقاط کشور مورد نظر قرار گیرد و قطعاً قانون‌گذار با شناخت کامل نسبت به این موضوع، نظر نظام پزشکی را در راستای ارتقاء طرح‌ها و برنامه‌ها و کاهش چالش‌ها در آینده مؤثر دانسته است.
وی افزود: متأسفانه در تدوین و تصویب طرح پزشک خانواده، هیچ وقت نظر کارشناسی نظام پزشکی لحاظ نشد و گاهاً حتی مجریان با نقد نظرات کارشناسی هیأت‌مدیره‌ها، مجمع عمومی و شورای عالی، نظام پزشکی را مخالف طرح قلمداد می‌کردند.
رئیس سازمان نظام پزشکی تاکستان ادامه داد: همیشه گذر زمان حقایق را آشکار می‌کند، وقتی نظر کارشناسی نظام پزشکی مبنی بر اجرای پایلوت برنامه و بررسی میزان رضایتمندی دریافت‌کنندگان خدمت (مردم) و ارائه‌دهندگان خدمت (جامعه پزشکی) عنوان شد، مجریان اعلام کردند تا پایان سال همه کشور را تحت پوشش برنامه پزشک خانواده قرار خواهند داد، یعنی اقدامی را که برخی از کشورهای پیشرو در سلامت در نیم قرن با پی‌ریزی ساختارهای مناسب فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عملیاتی نموده‌اند، می‌خواستند در مدت کوتاهی اجرا نمایند.
وی اضافه كرد: حال پس از گذر زمان امروز چقدر از شعارها و وعده‌ها تحقق یافته است؟! آیا حلاوت این برنامه مهم ملی توسط مردم احساس شده است؟ آیا پزشکان عمومی در استان‌هایی که هنوز برنامه آغاز نشده است، دغدغه‌ای برای امنیت شغلی خود ندارند؟ آیا دانش‌آموختگان گروه‌های پزشکی برای آنکه اقتصاد خانواده‌هایشان در معرض تصمیمات عجولانه قرار نگیرد، به سوی مشاغل دیگر نمی‌روند؟
دكتر طاهرخانی در پایان اظهار كرد: یکی از سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت دولت‌ها، تربیت نیروی انسانی است و در حوزه سلامت این وظیفه در طی سالیان بر عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده است. حال اگر امروز برخی از دانش‌آموختگان به کار غیر از آنچه که برای آن تربیت شده‌اند، می‌پردازند، صرف‌نظر از عدم آینده‌نگری متولیان در ظرفیت پذیرش‌ها، فقط آن همکار متضرر نشده است. چرا که علاوه بر او، مردم نیز از دریافت خدمتی که وی برای آن تربیت شده است، محروم می‌شوند و بیشترین متضرر سرمایه‌گذار است که نتوانسته است از منابع عمومی که در اختیار داشته است، درست استفاده کند و قطعاً باید برای این بی‌برنامه‌گی خود علاوه بر مراجع مربوطه در برابر پیشگاه پروردگار نیز پاسخگو باشد. شاید اگر اصلاحات صورت می‌گرفت، نتیجه به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.
وی افزود: اگر امروز قریب به اتفاق کودکان زیر 5 سال واکسینه می‌شوند و شاخص میزان واکسیناسیون کودکان زیر 5 سال کشور، رتبه وزارت بهداشت را در ارزیابی‌های سازمان‌های جهانی ارتقاء بخشیده است، این موضوع تنها به واسطه تأمین واکسن‌های مورد نیاز توسط وزارت فوق و توزیع نسبتاً مناسب خانه‌های بهداشت در کشور نبوده است، بلکه علاوه بر بهورزان و سایر همکاران شاغل در مراکز بهداشتی و درمانی، پزشکان شاغل در سایر بخش‌ها منجمله بخش خصوصی نیز در آموزش خانواده‌ها و هدایت افراد جهت برخورداری از این امکان بهداشتی نقش مؤثری داشته‌اند.
به گفته رئیس سازمان نظام پزشکی تاکستان، مطالعات صورت گرفته در کشور، حکایت از آن دارد که علیرغم توزیع نسبتاً مناسب خدمات بهداشتی و درمانی در کشور، هنوز هستند شهروندانی که علیرغم وجود مراکز ارائه دهنده خدمت در مجاورت محل سکونتشان هرگز به خدمات مورد نیازشان دست نمی‌یابند و در این عدم امکان دستیابی مؤلفه‌های مختلفی تأثیرگذار است. اما باید دقت داشت همیشه عدم پوشش بیمه‌ای و یا سهم پرداختی مردم از هزینه‌های سلامت، موجب عدم دستیابی به خدمات نمی‌گردد.
وی ادامه داد: ظرفیت مراکز اعم از دولتی، خصوصی و ... در ارائه خدمات تخصصی و فوق‌تخصصی مشخص است و گاهی افراد در زمان مراجعه، پشت درب‌های بسته تکمیل ظرفیت قرار می‌گیرند. از طرف دیگر، اگر افرادی را که ظرفیت‌ها را اشغال کرده‌اند، مورد بررسی قرار دهیم. هستند افرادی که نیازمند آن خدمات نبوده‌اند اما فراخور ذهن خود ظرفیت‌ها را اشغال کرده‌اند در حالی که ایشان نیازمند خدمت دیگری بوده‌اند و مشکلاتشان در سطوح دیگر قابل رفع بوده است.
دكتر طاهرخانی تصریح كرد: نظام ارجاع می‌تواند این اطمینان را ایجاد کند که بیماران فراخور نیاز واقعیشان از خدمات درمانی بهره‌مند می‌شوند و این موضوع نکته جدیدی در نظام سلامت دنیا نیست. بسیاری از کشورها در این اصل پیشرو بوده‌اند و کشورهایی نیز در حال پی‌ریزی زیرساخت‌های آن هستند.
اهمیت این موضوع در حدی است که سازمان‌های جهانی با ارزیابی میزان «شاخص دستیابی به خدمات درمانی» استقرار عدالت در سلامت را در کشورهای مختلف بررسی می‌نمایند.
عضو شورای عالی نظام پزشكی گفت: در سال‌های دور وقتی هنوز متولیان سلامت کشور، نظام ارجاع را در دستور کار خود قرار نداده بودند، مجمع عمومی نظام پزشکی کشور نظام ارجاع را به عنوان راهکار نجات نظام سلامت در سیاست‌های کلان نظام پزشکی به تصویب رساند. حال اینکه افراد و یا گروهی در کشور خود را فصل الخطاب در نظام ارجاع می‌دانند و این اصل مترقی در نظام سلامت دنیا را در کارنامه نوآوری‌های خود عنوان می‌نمایند، جای تعمق دارد!
وی افزود: در مقاطع مختلف جامعه پزشکی اثبات کرده است که به اصول اخلاقی و حرفه‌ای خود پایبند بوده است و پیوسته در جهت حفظ و ارتقاء سلامتی مردم حرکت کرده است. بنابراین کلیه اصول اثبات شده نظام سلامت دنیا برای جامعه پزشکی کشور پذیرفته شده است. اما روش اجرایی آن محل بحث است. اما گاهاً مجریان برخی از طرح‌ها و برنامه‌ها نقدهای کارشناسی جامعه پزشکی را از روش‌های اجرایی‌شان، تقابل با مصوبات نظام سلامت تفسیر می‌نمایند که این نگاه موجب صدمات جبران ناپذیر به نظام سلامت می‌گردد.
دكتر طاهرخانی تأكید كرد: مردم وجامعه پزشکی ابزارهای آزمون و خطای مدیران نظام سلامت نیستند. مطابق قانون باید نظر مشورتی نظام پزشکی در تهیه و تدوین کلیه لوایح، طرح‌ها، تصویب‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های مرتبط با امور پزشکی اخذ و لحاظ گردد. قطعاً ترکیب ارکان سازمان نظام پزشکی که متشکل از همکاران گروه‌های مختلف و از اقصی نقاط کشور می‌باشد، نظرهای کارشناسی این سازمان را جامعیت می‌بخشد و حضور دانش‌آموختگان کلیه گروه‌ها از شهرهای مختلف در مجمع عمومی به عنوان «پارلمان پزشکی کشور» موجب آن می‌گردد که در تصمیم‌گیری‌ها و کارشناسی‌ها، چالش‌های کلیه رشته‌ها از اقصی نقاط کشور مورد نظر قرار گیرد و قطعاً قانون‌گذار با شناخت کامل نسبت به این موضوع، نظر نظام پزشکی را در راستای ارتقاء طرح‌ها و برنامه‌ها و کاهش چالش‌ها در آینده مؤثر دانسته است.
وی افزود: متأسفانه در تدوین و تصویب طرح پزشک خانواده، هیچ وقت نظر کارشناسی نظام پزشکی لحاظ نشد و گاهاً حتی مجریان با نقد نظرات کارشناسی هیأت‌مدیره‌ها، مجمع عمومی و شورای عالی، نظام پزشکی را مخالف طرح قلمداد می‌کردند.
رئیس سازمان نظام پزشکی تاکستان ادامه داد: همیشه گذر زمان حقایق را آشکار می‌کند، وقتی نظر کارشناسی نظام پزشکی مبنی بر اجرای پایلوت برنامه و بررسی میزان رضایتمندی دریافت‌کنندگان خدمت (مردم) و ارائه‌دهندگان خدمت (جامعه پزشکی) عنوان شد، مجریان اعلام کردند تا پایان سال همه کشور را تحت پوشش برنامه پزشک خانواده قرار خواهند داد، یعنی اقدامی را که برخی از کشورهای پیشرو در سلامت در نیم قرن با پی‌ریزی ساختارهای مناسب فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عملیاتی نموده‌اند، می‌خواستند در مدت کوتاهی اجرا نمایند.
وی اضافه كرد: حال پس از گذر زمان امروز چقدر از شعارها و وعده‌ها تحقق یافته است؟! آیا حلاوت این برنامه مهم ملی توسط مردم احساس شده است؟ آیا پزشکان عمومی در استان‌هایی که هنوز برنامه آغاز نشده است، دغدغه‌ای برای امنیت شغلی خود ندارند؟ آیا دانش‌آموختگان گروه‌های پزشکی برای آنکه اقتصاد خانواده‌هایشان در معرض تصمیمات عجولانه قرار نگیرد، به سوی مشاغل دیگر نمی‌روند؟
دكتر طاهرخانی در پایان اظهار كرد: یکی از سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت دولت‌ها، تربیت نیروی انسانی است و در حوزه سلامت این وظیفه در طی سالیان بر عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده است. حال اگر امروز برخی از دانش‌آموختگان به کار غیر از آنچه که برای آن تربیت شده‌اند، می‌پردازند، صرف‌نظر از عدم آینده‌نگری متولیان در ظرفیت پذیرش‌ها، فقط آن همکار متضرر نشده است. چرا که علاوه بر او، مردم نیز از دریافت خدمتی که وی برای آن تربیت شده است، محروم می‌شوند و بیشترین متضرر سرمایه‌گذار است که نتوانسته است از منابع عمومی که در اختیار داشته است، درست استفاده کند و قطعاً باید برای این بی‌برنامه‌گی خود علاوه بر مراجع مربوطه در برابر پیشگاه پروردگار نیز پاسخگو باشد. شاید اگر اصلاحات صورت می‌گرفت، نتیجه به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.