سلامت نیوز : به گفته «بابك دینپرست» معاون كاهش تقاضا و مشاركتهای مردمی ستاد مبارزه
با موادمخدر اعتیاد به یكی از عوامل مهم مرگومیر در كشور تبدیل شده است و
باید برای آن فكری جدی كرد. او اگر چه با اشارهای مبهم گفته است كه اعتیاد
دومین عامل مرگومیر در كشور بعد از تصادفات است اما در عین حال آماری
نداده است تا معلوم شود سالانه چند نفر در كشور بر اثر اعتیاد فوت میكنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ با این حال اعتیاد چه دومین عامل مرگومیر در كشور باشد چه نباشد نمیتوان از تاثیر منفی آن چشمپوشی كرد، بخصوص كه با ورود گسترده و آسان موادمخدر صنعتی، مشكلات سلامت معتادان به این مواد حادتر شده و بیسروصدا قربانی این مواد خطرناك میشوند. اما آیا واقعا مرگومیرها بر اثر اعتیاد تا این اندازه زیاد است؟ آمارهایی كه البته هنوز مسئولان بهصورت دقیق ارقام آن را اعلام نكردهاند تا مورد بررسیهای كارشناسانه قرار بگیرد.
با این حال میتوان قربانیان مستقیم و غیرمستقیم گسترش اعتیاد به موادمخدر صنعتی را دید. ضرب و شتمها براثر مصرف موادصنعتی به گفته دكتر محمدرضا قدیرزاده، مشاور رئیس سازمان پزشكیقانونی كشور هر روز در حال افزایش است؛ ضرب و شتمی كه پیش از هرچیزی خانه را برای كودكان و زنان ناایمن کرده است.
در چند سال اخیر افكارعمومی بارها شاهد مرگ كودكان بیگناه بودند كه پدر یا مادر معتاد به موادمخدر صنعتی داشتهاند. اما این ضربوشتمها به خانهها محدود نمیشود. در بسیاری از نزاعهای خیابانی كه به قتل كسی منجر میشود پای یك معتاد به مواد صنعتی و روانگردانها در میان است. بنابراین هرچند بابك دینپرست اعتیاد را دومین عامل مرگومیر در بین ایرانیان میداند اما افكارعمومی به مسئولان یادآوری میكنند كه باید به این آمار، شمار كسانی كه اعتیاد به صورت غیرمستقیم آنها را به گورستانهای سرد میفرستد را نیز اضافه كنند.
بابك دینپرست هم میگوید: «تهدیدات ناشی از مصرف موادمخدر سنتی و صنعتی، روانگردانها و محركها به یك میزان نیست، با درك این واقعیت غیرقابل انكار، ضرورت دارد كه دستگاههای فعال در حوزه مقابله و درمان فعالیتهای خود را گستردهتر كنند.» او میگوید: «باید تهدیدات ناشی از موادمخدر صنعتی و سنتی در كشور بهخوبی مشخص و ضمن بررسی علل افزایش مصرف موادمحرك در بین جوانان و زنان، چگونگی تغییر الگوی مصرف موادپرخطر به مواد كم خطرتر، شناسایی شود.»
اما روش مسئولان با پدیدههای شوم اجتماعی همچنان بر مدار سابق میچرخد؛ پنهانكاری و تكذیب وجود آنها در جوامع. چندی پیش بود كه «حمیدرضا حاجیبابایی» وزیر آموزش و پرورش نسبت به صحبت درباره وجود اعتیاد در میان دانشآموزان اعتراض كرد. رفتاری كه تنها به او مختص نمیشود. سال 84 بود كه سعید صفاتیان، مدیركل سابق درمان و بازپروری ستاد مبارزه با موادمخدر در مصاحبهای در اهواز از ورود مواد روانگردان به كشور خبر داد اما همان موقع هم دولتمردان تنها كاری که كردند، اعتراض به او برای اعلام این خبر بود. آنها آن روز مدعی شده بودند كه تعداد مبتلایان به این مواد كمتر از این است كه به گوش رسانهها برسد.
هرچند روش آنها امروز هم كه این مواد دومین عامل مرگومیر ایرانیان شده فرق نكرده است. اما افكارعمومی از خود میپرسند مسئولان تا كی میخواهند به این روش خطرناك ادامه بدهند؟ اگر شمار واقعی مبتلایان، مرگومیرها و...مشخص نباشد چطور میشود مدعی برنامهریزی برای كنترل و درمان آن بود؟ دینپرست هم تاكید میكند: «برای مقابله جدیتر و ضربه زدن به بنیانهای اقتصادی قاچاق، بهعنوان شریان حیاتی قاچاقچیان و شناسایی و دستگیری عوامل اصلی قاچاق، باید شیوههای نوین مبارزه با موادمخدر مانند حمل تحت نظارت و مقابله با پولشویی در دستور كار دستگاههای متولی قرار گیرد.» به گفته دینپرست، براساس سند جامع پیشگیری اولیه از اعتیاد تا پایان سال ۹۴، باید ۴۰ درصد از جمعیت سالم جامعه تحت پوشش برنامههای پیشگیری اولیه از اعتیاد قرار گیرند.
برای رسیدن به این آمار تلاشهای زیادی باید در یك سال و نیم باقیمانده انجام داد. او میگوید باید روشهای جلوگیری از تغییر الگوی مصرف از مواد كمخطر به موادپرخطر در كشور مشخص شود تا اولویتهای مقابله با موادمخدر نیز بر همان اساس تبیین شود. به شمار مرگومیرها باید ابتلا افراد زیادی به بیماریهای واگیردار بر اثر اعتیاد را هم اضافه كرد. افرادی كه ممكن است خود عامل ایجاد آن نباشد و بهطور غیرمستقیم درگیر بیماری مرگزا شوند.
به گفته «دكتر ناصر ابراهیمدریانی» عضو هیات علمی دانشگاه علومپزشكی تهران آمار مبتلایان به هپاتیت «سی» در كشور به علت وجود معتادان تزریقی افزایش یافته است. موج اول و سوم ایذر در كشور براثر اعتیاد است. موجی كه مرگهای بسیاری را به همراه دارد.از سوی دیگر مسئولان همچنان مدعی هستند كه تلاشهای زیادی برای كنترل اعتیاد و درمان جامعه كردهاند. ادعایی كه بهرغم همه پنهانكاریها در آمارهای اعتیاد و مرگومیر قابل اعتنا نیست.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ با این حال اعتیاد چه دومین عامل مرگومیر در كشور باشد چه نباشد نمیتوان از تاثیر منفی آن چشمپوشی كرد، بخصوص كه با ورود گسترده و آسان موادمخدر صنعتی، مشكلات سلامت معتادان به این مواد حادتر شده و بیسروصدا قربانی این مواد خطرناك میشوند. اما آیا واقعا مرگومیرها بر اثر اعتیاد تا این اندازه زیاد است؟ آمارهایی كه البته هنوز مسئولان بهصورت دقیق ارقام آن را اعلام نكردهاند تا مورد بررسیهای كارشناسانه قرار بگیرد.
با این حال میتوان قربانیان مستقیم و غیرمستقیم گسترش اعتیاد به موادمخدر صنعتی را دید. ضرب و شتمها براثر مصرف موادصنعتی به گفته دكتر محمدرضا قدیرزاده، مشاور رئیس سازمان پزشكیقانونی كشور هر روز در حال افزایش است؛ ضرب و شتمی كه پیش از هرچیزی خانه را برای كودكان و زنان ناایمن کرده است.
در چند سال اخیر افكارعمومی بارها شاهد مرگ كودكان بیگناه بودند كه پدر یا مادر معتاد به موادمخدر صنعتی داشتهاند. اما این ضربوشتمها به خانهها محدود نمیشود. در بسیاری از نزاعهای خیابانی كه به قتل كسی منجر میشود پای یك معتاد به مواد صنعتی و روانگردانها در میان است. بنابراین هرچند بابك دینپرست اعتیاد را دومین عامل مرگومیر در بین ایرانیان میداند اما افكارعمومی به مسئولان یادآوری میكنند كه باید به این آمار، شمار كسانی كه اعتیاد به صورت غیرمستقیم آنها را به گورستانهای سرد میفرستد را نیز اضافه كنند.
بابك دینپرست هم میگوید: «تهدیدات ناشی از مصرف موادمخدر سنتی و صنعتی، روانگردانها و محركها به یك میزان نیست، با درك این واقعیت غیرقابل انكار، ضرورت دارد كه دستگاههای فعال در حوزه مقابله و درمان فعالیتهای خود را گستردهتر كنند.» او میگوید: «باید تهدیدات ناشی از موادمخدر صنعتی و سنتی در كشور بهخوبی مشخص و ضمن بررسی علل افزایش مصرف موادمحرك در بین جوانان و زنان، چگونگی تغییر الگوی مصرف موادپرخطر به مواد كم خطرتر، شناسایی شود.»
اما روش مسئولان با پدیدههای شوم اجتماعی همچنان بر مدار سابق میچرخد؛ پنهانكاری و تكذیب وجود آنها در جوامع. چندی پیش بود كه «حمیدرضا حاجیبابایی» وزیر آموزش و پرورش نسبت به صحبت درباره وجود اعتیاد در میان دانشآموزان اعتراض كرد. رفتاری كه تنها به او مختص نمیشود. سال 84 بود كه سعید صفاتیان، مدیركل سابق درمان و بازپروری ستاد مبارزه با موادمخدر در مصاحبهای در اهواز از ورود مواد روانگردان به كشور خبر داد اما همان موقع هم دولتمردان تنها كاری که كردند، اعتراض به او برای اعلام این خبر بود. آنها آن روز مدعی شده بودند كه تعداد مبتلایان به این مواد كمتر از این است كه به گوش رسانهها برسد.
هرچند روش آنها امروز هم كه این مواد دومین عامل مرگومیر ایرانیان شده فرق نكرده است. اما افكارعمومی از خود میپرسند مسئولان تا كی میخواهند به این روش خطرناك ادامه بدهند؟ اگر شمار واقعی مبتلایان، مرگومیرها و...مشخص نباشد چطور میشود مدعی برنامهریزی برای كنترل و درمان آن بود؟ دینپرست هم تاكید میكند: «برای مقابله جدیتر و ضربه زدن به بنیانهای اقتصادی قاچاق، بهعنوان شریان حیاتی قاچاقچیان و شناسایی و دستگیری عوامل اصلی قاچاق، باید شیوههای نوین مبارزه با موادمخدر مانند حمل تحت نظارت و مقابله با پولشویی در دستور كار دستگاههای متولی قرار گیرد.» به گفته دینپرست، براساس سند جامع پیشگیری اولیه از اعتیاد تا پایان سال ۹۴، باید ۴۰ درصد از جمعیت سالم جامعه تحت پوشش برنامههای پیشگیری اولیه از اعتیاد قرار گیرند.
برای رسیدن به این آمار تلاشهای زیادی باید در یك سال و نیم باقیمانده انجام داد. او میگوید باید روشهای جلوگیری از تغییر الگوی مصرف از مواد كمخطر به موادپرخطر در كشور مشخص شود تا اولویتهای مقابله با موادمخدر نیز بر همان اساس تبیین شود. به شمار مرگومیرها باید ابتلا افراد زیادی به بیماریهای واگیردار بر اثر اعتیاد را هم اضافه كرد. افرادی كه ممكن است خود عامل ایجاد آن نباشد و بهطور غیرمستقیم درگیر بیماری مرگزا شوند.
به گفته «دكتر ناصر ابراهیمدریانی» عضو هیات علمی دانشگاه علومپزشكی تهران آمار مبتلایان به هپاتیت «سی» در كشور به علت وجود معتادان تزریقی افزایش یافته است. موج اول و سوم ایذر در كشور براثر اعتیاد است. موجی كه مرگهای بسیاری را به همراه دارد.از سوی دیگر مسئولان همچنان مدعی هستند كه تلاشهای زیادی برای كنترل اعتیاد و درمان جامعه كردهاند. ادعایی كه بهرغم همه پنهانكاریها در آمارهای اعتیاد و مرگومیر قابل اعتنا نیست.