سلامت نیوز : پیگیری مطالبات پرستاران از دولت‌های نهم و دهم شروع شد، اما با پایان این
دولت‌ها به سرانجام نرسید. معاونان سازمان نظام پرستاری اخیرا در جلسه
هیات دولت از ارائه گزارش کاملی از وضعیت پرستاری در کشور و قوانین و
مطالبات اجرا نشده، از جمله قانون ارتقای بهره‌وری که به‌طور کامل اجرا
نشده و قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری خبر داد که به گفته او این قوانین
همه در همین دولت کلید اجرای آنها زده شده است و برخی از آنها با وجود
27دستور رئیس‌جمهور و 5 دستور معاون اول هنوز اجرا نشده‌اند یا به‌صورت
ناقص اجرا شدهاند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ محمد میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری بار دیگر خواسته‌های قانونی پرستاران و اجرای قوانین مصوب را به دولت یادآوری کرد. وی همچنین از تصویب ایجاد معاونت پرستاری در وزارت بهداشت، صدور پروانه کار برای پرستاران، اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، ایجاد دوره‌های تخصصی پرستاری و عضویت سازمان نظام پرستاری در شورای‌عالی بیمه خبر داد. در رابطه با آنچه نیاز امروز جامعه پرستاری است با نعمتا... منوچهری، ناظر شورای‌عالی نظام پرستاری گفتوگو کردیم.
مهم‌ترین مطالبات نظام پرستاری چیست؟
مهم‌ترین مساله‌ای که نظام پرستاری بر آن تاکید میکند، اجرای قوانینی است که قبلا مصوب شده است. پرداخت واقعی بر اساس انجام اقدامات واقعی و توجه به کسانی که این اقدامات را انجام می‌دهند. همین یک مورد اگر محقق شود، برای نظام پرستاری کفایت میکند. هزینه کاری را که پرستار میکند به خود پرستار پرداخت شود. برای اینکار همان چیزی که در بودجه آمده کافی است و بار مالی ایجاد نمیکند.
و این کافی است؟
البته این اقدام بسیار مهم و ضروری است و بخش بزرگی از نیازها در این بخش را پاسخ میدهد. اما مسائل دیگری هم هست که اهمیت توجه به آنها دست کمی از این موضوع ندارد. درنظر گرفتن سختی کاری که پرستاران دارند و پرداخت دستمزد متناسب با نوع کار. طبیعتا باید با بالا رفتن حساسیت و سنگینی کار دستمزد بالاتر برود.
دریافتی پرستارها الان با سبک کارشان تناسب ندارد؟
خیر. الان حقوق ثابتی میگیرند و مبلغی هم به عنوان اضافه کار. اما وضعیت به شکلی است که پزشک اردر را مینویسد، پرستار اجرا میکند ولی دستمزدش را پزشک میگیرد. درست این است که پرستار هزینه کاری را که انجام میدهد بگیرد. شرح وظایف پرستاران مشخص است و نباید این طور باشد که پرستار پیوسته به دنبال حقش باشد و به آن نرسد.
این مساله از کی مطرح است؟
از زمانی که این مسئولیت را داشتهام، میدانم که این موضوع مطرح بوده و هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است. موانعی که بر سر راه است موجب شده اجرای این امور که مصوب هم هست تا امروز طول بکشد.
این موانع چه چیزهایی هستند؟
نمیشود به یک عده یا یک قشر خاص اشاره کرد. هر جا که
قرار باشد کسی را به حق و حقوقش برسانیم موانعی بر سر راه خواهد بود. باید
از یک عده بگیریم و به عده دیگری بدهیم، این است که خوب طبیعتا با
مقاومت‌هایی مواجه میشویم. این همان قانون تعرفه‌گذاری نظام پرستاری است و
گفته میشود با این کار هزینه‌هایی که مردم پرداخت میکنند به یک‌دهم تا
یک‌بیستم کاهش پیدا میکند. چیزی که در دستور کار است، بسیار بیشتر از
اینهاست. طبق سند چشم‌انداز بیست‌ساله و برنامه پنجساله پنجم باید هزینه
پرداختی مردم به زیر 30 درصد برسد درحالی که الان با فاصله این پرداخت
بالای 70درصد است.
خیلی تلاش می‌خواهد تا به این استاندارد برسیم. باید با نهایت توان کار کنیم تا این فاصله را جبران کنیم و به هدفی که در برنامه مشخص شده، دست پیدا کنیم. وضعیت کنونی درست نیست. رسیدن به این سطح، نیاز به این دارد که به بار مالی ماجرا فکر شود و برای تامین آن برنامه‌ریزی صورت بگیرد. جدا از آن به تنظیم مدیریتی و اعمال نظارت قوی نیاز است. یک مدیریت فوقالعاده قوی و نظارت جامع میتواند با تنظیم منابع مالی ما را به جایی که باید برساند. این چیزی است که به این زودی محقق نمیشود. آنچه مقام معظم رهبری نیز برای ما ترسیم میکند این است که خانوادهای که بیمار دارد، مشکل دیگری غیر از مریضداری نداشته باشد و درگیر مشکلات مالی ناشی از هزینه‌های سنگین درمان نشود.
چیزی که در قانون اساسی هم آمده است.
بله. درمان رایگان حق مردم است. مثل تحصیل رایگان، مسکن برای همه و ازدواج آسان و... چیزهایی که باید بیشتر تلاش کنیم تا به آنها برسیم.
عضویت پرستاری در شورای‌عالی بیمه چقدر میتواند ما رابه این هدف نزدیک کند؟
نماینده نظام پرستاری میتواند در شورای‌عالی بیمه حرفهایش را بزند و دیدگاه‌ها و مطالباتش را مطرح کند. بیمه‌ها در شورای‌عالی بیمه کمرنگ دیده شدهاند. در جلسهای که وزارت بهداشت، تامین اجتماعی و معاون اول رئیس‌جمهور حضور داشت، انتقاد کردم که چرا به عنوان مثال بیمه وزارت دفاع و نیروهای مسلح در ترکیب جدید شورای بیمه سلامت ایرانیان نیست.
اگر نظام پرستاری حضور پیدا کند، هزینه‌ها کمتر میشود؟
اگر این عضویت صورت بگیرد در زمینه تعرفه‌گذاری زودتر میتوانیم به نتیجه برسیم. ضمن اینکه بیمه‌ها باید از این ماجرا استقبال کنند چراکه بار مالی بیمه با پرداخت به پرستاران نسبت به وضعیتی که باید تعرفه پزشکان را پرداخت کنند، کاهش پیدا میکند.
دوره‌های کوتاه‌مدت پرستاری که گفته شده به‌صورت تخصصی برگزار میشود چه تاثیری میتواند در جامعه پرستاران داشته باشد؟
این دوره‌ها باید هم برای پرستاران و هم برای پزشکان عمومی برگزار شود. به این صورت که دوره‌هایی برای پرستارها گذاشته شود که بتوانند تا سطح دکترا به تحصیلات خود ادامه دهند. همینطور دوره‌های تخصصی متناسب با قسمتی که در آن مشغول به‌کار هستند. مثلا پرستارهایی که در بخش CCU و ICU کار میکنند، بتوانند با گذراندن دوره‌هایی تخصصی‌تر مهارت بیشتری پیدا کنند و در حد پزشک در مواقع خاص تصمیمات درست بگیرند. برای پزشکان عمومی نیز برنامهای هست که توانشان بالاتر برود که نیازی به متخصص نداشته باشیم.
چرا؟ مگر نیاز پیدا کردن به پزشکان متخصص چه ایرادی دارد؟
ظرفیت پزشکان متخصص در مناطق محروم کم است و در این مناطق نمیشود در حد مطلوبی از کمک پزشک متخصص بهرهمند شد. در این مواقع اگر کارایی پزشک عمومی بالاتر برود میتواند بسیار کارساز و موثر واقع شود.
مساله دادن پروانه به پرستاران مانند پزشکان در فعالیت پرستاران خللی وارد نمیکند؟
وقتی پرستاری بعد از چند سال فعالیت مدتی را دور از کار و حرفه خود میگذراند و حتی به کار دیگری مشغول میشود برای وقتی که بازمیگردد نیاز به بازآموزی دارد. پرستاران نیز مانند پزشکان نیاز به ارتقای رتبه دارند. خدمات جدید، داروهای جدید و کشفیات تازهای که در این حوزه صورت میگیرد نباید از دایره مهارتهای پرستار بیرون بماند. نمیشود که کسی مدرک بگیرد و برود و چند سال هم کار دفتری کند و دوباره بر بالین بیمار حاضر شود بدون اینکه دوباره مهارت‌سنجی شود و آموزشهایی را ببیند. پرستارها هم باید مثل پزشکان به‌روز باشند.
مساله مهاجرت پرستارها در چه وضعیتی است؟
هنوز هم تمایلاتی از سوی پرستاران برای مهاجرت به آن سوی آبها وجود دارد. شرایطی که آنجا وجود دارد از نظر آنها مهیاتر و بهتر است و این است که تمایل به خروج از کشور و کار کردن در آنسوی مرزها بیشتر میشود. ما باید با ایجاد شرایط مطلوب و رساندن پرستارها به حقوقشان تمایل به ماندن را در آنها بالا ببریم تا کمتر شاهد مهاجرت نیروهای متخصصمان باشیم.
بیشتر تمایل به مهاجرت به کدام کشورها وجود دارد؟
تا جایی که من اطلاع دارم کشورهای حاشیه خلیج‌فارس.و با وجود نیازی که ما در داخل به پرستار داریم و این کمبود 2000 پرستاری که فقط دانشگاه شهید بهشتی اعلام کرده این مهاجرتها به نظر نمیرسد چندان مطلوب باشد.
چیزی که امروز وجود دارد تمایل پرستارها به اعزام به خارج از کشور است. برای تامین نیروی مورد نیازمان یا ناچاریم پذیرش را در دانشگاه‌ها بالا ببریم و نیروی متخصص بیشتری تربیت کنیم تا درصورت مهاجرت پرستارها کمبود نیرو پیدا نکنیم یا راه منطقی‌تر را انتخاب کنیم و آن ایجاد شرایط مطلوب برای آنهاست تا تمایل به ماندن پیدا کنند و کمتر به فکر کار در کشورهای دیگر باشند. ولی این درست نیست که یک نفر را با هزینه‌های بالا از جیب مردم و دولت در کشور تربیت کنیم و زمانی که متخصص شد و توانست برای جامعه نقش مفیدی ایفا کند و درست هنگامی که به توانمندیاش نیاز داریم به خارج از کشور مهاجرت کند و تخصصش را جای دیگری خرج کند. این موضوع لطماتی را به نظام بهداشت و درمان وارد خواهد کرد.